Tam metroya bineceğim, bir tane yaşlı amca makinenin önünde panik yapmış dolduramıyor kartı. Arkasında birkaç tane genç birikmiş bağırıyor amcaya

"-hadi be n’apıyosun, flört mü ediyosun makinayla?" 

Tabi bunu duyunca delirdim.

-N’apıyosunuz ya, dedim gittim amcaya yardım ediyorum, Canım amcam sen ne istiyorsun dedim, kartım yok dedi, doldurduk kartını dedim, al istediğin yere git bununla, hatta sen başvuru yap senin yaşına ücretsiz ulaşım dedim.

Neyse ben de doldurdum kendi kartımı metroya geldim. Baktım amca orada bekliyor hala, ne oldu dedim. Yavrum adres soracaktım beni azarlarlar diye soramadım, seni bekledim dedi. Olur mu öyle şey amcam dedim, peki nereye gidecektin sen dedim. Üsküdar Marmaray dedi. Amca Kirazlı’dayız, karşı tarafta o. Nasıl buraya geldin uzak dedim. Kafasını eğdi, dur dedim anlattım ona. Burdan Yenikapıya git, oradan sarı çizgiyi takip et, Marmaray’a bin, oradan 2 durak sonra Üsküdar Marmaray’dasın dedim..

Baktım amca mahzun mahzun bakıyor, anlamamış durumu, tamam dedim amca gel gidiyoruz. Atladık metroya gidiyoruz Üsküdar’a doğru, yolumuz var da var. Muhabbet olsun diye dedim “amca sen nerelisin”. Malatya dedi. Var mı kayısı bahçesi filan dedim, dedi ki yavrum ben emekli ağır ceza hakimiyim. Vayy be dedim içimden. Onlarca kişiye müebbet dağıt, 40 yıl, 50 yıl hapis ver, sonra gel metroda kartı şaşır, ey insanoğlu...

Sonra, amca dedim Malatya’dan İstanbul’a neyle geldin dedim, uçakla mı otobüsle mi? Amca dedi ki, hatırlamıyorum... Dedim amca valizler nerde? 3 yaşındaki çocuk gibi yüzüme baktı, nerde? dedi. O an anladım amca demans hastası, yani kişisel tarihini unutmak, kendi geçmişini silmek. Peki amca nereye dedim?

"OĞLUM BENİ, ÜSKÜDAR MARMARAY’DA BEKLİYOR" dedi.

Neyse dedim telefon nerde dedim. Nerde dedi, dedim iş sıkıntı, neyse indik Üsküdar Marmaray’a. Oturduk bekliyoruz gelen giden yok, dedim amca kimliği ver. Baktım adına soyadına, sonra bir tanıdığı aradım. Dedim böyle böyle kimdir bu yakını vs bir numara bulur musun? Sağolsun yardımcı oldu. Harbiden Malatya’lıymış, kızının numarası geldi, aradım dedim gece gece rahatsız ettim ama... Daha lafımı bitirmeden Üsküdar Marmaray’da mısınız? dedi evet dedim şaşırdım da tabi. Dedi ki size eniştenin numarasını vericem onu arayın, aldım numarayı aradım enişteyi, dedim gece gece rahatsız ediyorum ama... O da hemen Üsküdar Marmaray’da mısınız? dedi, evet dedim.

Ya herkes biliyor acaba ben mi bilmiyorum niye burdayız derken, neyse enişte geldi birazdan. Gelir gelmez sarıldı bana, ben başladım azarlamaya demans hastası bu adam niye tek başına salıyorsunuz dışarı. 3 yaşında birini salmakla aynı şey!

Kim o, oğlu da burada bekliyorum diyor amca,- Abi demans hastası, evet geçmişindeki hiçbir şeyi hatırlamıyor, doğru. Ama oğlu polisti. 3 yıl önce şehit oldu!

Ve oğluyla son telefon görüşmesinde "BABA ÜSKÜDAR MARMARAYDA SENİ BEKLİYORUM" demişti... Her şeyi unuttu, onu unutmuyor, arada evden kaçıp buraya geliyor. Dizlerimin bağı çözüldü. Kaldım öylece, neyse onlar gitti kafamda cümleler dolaşıyor. Belki dedim oğlu gerçekten de oraya geliyor ama biz göremiyoruz. Sonra konu üzerinde daha sonra düşündüm. Demans hastalığı bizim de hastalığımız, toplum olarak geçmişimizi unuttuk sağa sola savruluyoruz nereye gittiğimizi bilmeden.

KİM OLDUĞUMUZU UNUTTUK. NEREYE GİDECEĞİMİZİ UNUTTUK.

*

HAYATIN İÇİNDEN

1-Şahan GÖKBAKAR : “Organize kötülük sınır tanımıyor. Bazen hakaret, bazen deli saçması iftiralarla algı yapıyor, ayrıştırıyor, nefret ekiyor, bölüyor, asla utanmıyor, sınırsızca saldırıyor ve açıkça tehdit ediyor.” Ben de utanıyorum bunlardan.

2-Bir gün kucağında çocuğunla ülke ararken ayağına çelme takılmasını istemiyorsan vatanına ve bayrağına sahip çık.

3-Hayat doğumla başlayan, ölümle biten bir okuldur ki, orada herkes hem öğretmen, hem de öğrencidir. (Selim Sırrı Tarcan)

4-Geçmişten çok geleceği düşünmeliyiz, çünkü bundan sonra orada yaşayacağız.

(Thomas Browne)

5-Dünya basınından, “Dünyanın en geniş kapsamlı IQ (Zekâ testi) testi 14 Mayıs’ta Türkiye’de yapılacak. “İnşallah sağduyu kazanır da tek adam diktasından kurtuluruz.

Çok eski yıllarda yaşadığım bir trans (Geçiş) anımda Allah’a şöyle seslenmiştim:

Bizleri yarattın anladık seni / Yerlerde göklerde aradık seni,

“Allah’ın evi gönüldür dediler,” / Gönüller yaparak yaşadık seni…(Mehmet Özata)

10 Mayıs 2023