Dün gece Anadolu Aydınlanma Vakfı düşünürlerinden Dücane Cundioğlu’nun

Kadıköy Halis Kurtça Kültür Merkezinde verdiği Felsefe konferansına gittim.

Konferans öncesi Mehmet Refik Kaya, Rebab’la güzel bir taksim yaparak ruhlarımızı felsefeye hazırladı. (Rebab, Türkiye, İran, Arabistan, Hindistan ve Pakistan kökenli mızraplı ya da yaylı çalgıların ortak adıdır.)

Konferansta, farklı kültürlere sahip, ya da aynı kültürün farklı katmanlarındaki insan topluluklarının bir arada yaşaması konusunda bilgi edindik.

(Kozmopolites, bir nevi dünya vatandaşlığı)

Felsefe her ne kadar bütün bilimlerin anası olsa da netameli bir konudur. İnsanı düşünmeye sevkederek, hayatı, varoluşu ve dinleri sorgular. 

Konferans iki blok ders halinde tam üç buçuk saat sürünce, Harâbi’nin

Sanmayın bu sözleri her insan anlar,

Kuş dilidir bunu Süleyman anlar,

Bu sırr-ı müphemi ârifan anlar,

Çünkü cahillerden pinhan eyledik…. dörtlüğü aklıma geldi.

Bir ara da tasavvufa daldık ki, çıkabilene aşk olsun. 

Yaş kemâle erdi tasavvufa daldım,

Mevlana “gel” dedi, deryalarda yandım,

Varlık yokluk âleminde sema yaparak,

Arzın derinliklerinden Hakk’a uzandım… (Mehmet Özata), diyerek, hâle döndüm.

Üstad Necip Fazıl da Tasavvufa dair aşağıdaki dörtlüğü yazmış.

Dinde zorlama yoktur, / İnsan hürdür elbette,

İster dünyada pişer, / İsterse ahirette…

Ben de tasavvuftan bu güne gelerek ahvâl-i perişanımızı şöyle arzettim.

Hababam yaşıyoruz, yaşam kültürümüz yok,

Her anımız kargaşa huzur unsurumuz yok,

Elâlem bu dünyada safasını sürerken,

Bizler cennet yolunda zulmetteyiz, nurumuz yok… (Mehmet Özata)

Bizim bugün yaşadığımız açmazları 13.y.y.da Yunus Emre ne güzel yorumlamış

Sular hep aktı geçti, / Kurudu vakti geçti,

Nice Han, nice Sultan,/ Tahtı bıraktı geçti,

Dünya bir penceredir, / Her gelen baktı geçti… (Yunus Emre)

Orhan Veli Kanık üstadım hayata bir başka pencereden bakmış.

GİDERAYAK

Handan, hamamdan geçtik,

Gün ışığındaki hissemize razıydık…

Saadetinden geçtik, / Ümidine razıydık..

Hiç birini bulamadık;

Kendimize hüzünler icadettik,

Avunamadık; / Yoksa biz…

Biz bu dünyada değil miydik?… (Orhan Veli Kanık)

Bir başka şair olmakta olanı ne güzel anlatmış.

Bazen zordur yaşamak…
Nefes almak bile güç gelir insana.
Bir kuşun kanadına takılıp gitmek istersin uzaklara…

Bazen güzel bir söz tutar seni ayakta!
Bir sırdaşının sıcak gülümsemesi bağlar insanı hayata

Bir de iki kelime kalır dudaklarında:
İyi ki varsın hayatımda...!????              

                                                          31 EKİM 2012