1968’den beri 25 yıl çalıştığım, ekmeğini yediğim ve emekli olma onuruna eriştiğim Çorum Çimento Fabrikası’nın şu anki durumu malum. Benim en çok korktuğum ve başıma gelmesinden çekindiğim olayla bugün karşı karşıya gelmiş bulunmaktayım. En az, son 15 yılım bu korkuyla geçmiştir. Bunu en iyi o dönemin Genel Müdürleri ve Kulüp Başkanları bilir. Çünkü kendilerine her zaman başarıdan başarıya koşan kulübün başarısızlığı halinde bile yöneticiliği yapmaktan şeref duyacağımı ama kapanması halinde yönetici olmak istemediğimi, bu durumun canımı çok acıtacağını defalarca söylemişimdir. Yaklaşık 2 ay önce, yeni sezonun başlayacağını ve 9 kategoride düzenlenen liglere katıldığımızı ancak fabrikanın durumundan dolayı endişe içerisinde olduğumuzu belirttim. Bunun üzerine benden 1 sezonluk mali rapor istendi. Ben de raporu hazırlayıp verdim. Bana, geçmiş yıllarda nasıl hareket ettiysek aynı şekilde devam edeceğimizin söylenmesi üzerine hocamızla anlaştık, futbolcularımıza güvence verdik. Bu arada U14 ve U16 Ligleri başladı. Şimdi ise kulübün feshi istenmekte. Şimdi, bize inanmış 100’ün üzerinde futbolcuya ve hocamıza ne diyeceğiz? Madem bu iş yürümüyor, hiç değilse bu sezonu tamamlayalım. 2018 Mart ayında genel kurul var. Genel kurulda kulüp feshedilecek mi, yoksa birileri çıkıp kulübün kapanmaması için mi gayret edecek görmek lazım. Kulübün her kademesinden geçmiş biri olarak şu anki durum beni gerçekten çok üzmüş ve yaralamıştır. Keşke mali durumum kuvvetli olsaydı da 60 yıllık mazisi olan bu kulübü tek başıma ayakta tutabilseydim.” (Ömür SOYTEMİZ)