ANNE BABALAR
Sayın anne babalar, bir engelli olarak;
Sesleniyorum size, söz fırsatı bularak.
Varsa okul çağında engelli çocuğunuz;
Karamsarlık yaşıyor, bu nedenle çoğunuz.
Onları sevgi ile, şefkatle korur iken;
Dersiniz ki batmasın bir yerlerine diken.
Onlar sizin canınız, canınızdan bir parça;
Üzgün bile görseniz, yürekler paramparça.
Duygu yoğunluğuyla, aşırıya gitmeyin;
Onları sevginizin içine hapsetmeyin.
Sakın geciktirmeyin gönderin okuluna.
Yoksa düşürürsünüz karanlıklar yoluna.
Eğitilir orada kimlik, kişilik bulur;
Kendine yeter halde özgür bir birey olur.
BÜYÜKLERE SESLENİŞ
Şimdi sıra sizdedir, sevgili büyüklerim;
Elbet vardır sizlerden istek ve dileklerim…
Sizlere sesleniyor engelli bir Çorumlu;
Ülke yönetiminden, sizlersiniz sorumlu.
Bedensel ve zihinsel, engelli vatandaşlar;
Sizlerden hizmet bekler: “Dik dursun!” Diye başlar.
Gelişmiş ülkelerde, bulunan olanaklar.
Elbet bize de gelir, gündüz olur şafaklar.
Sizler bize sağlayın, en son olanakları;
Beynimizde çözelim karaları, akları.
VATANDAŞLARA
Engelli yurttaşların, varlığından habersiz;
Olan kişiler ise, davranır yerli yersiz.
Bizlerde bu ülkede sizler ile birlikte;
Yaşıyoruz ve varız; yiğitlikte, erlikte.
Biz de eğitim aldık, öğrenir, öğretiriz
Çalışır, çabalarız; bizler de üretiriz.
Yeter ki sizler bizi görmezden gelmeyiniz.
Yaşamı zorlaştırıp, görmeze gülmeyiniz.
Bizim yollarımıza eşya ve araç gereç,
Ve bisiklet koyarak; nasıl dersin: “Hadi geç!”
Verdiğiniz sıkıntı, engelliye engeldir.
Yaptığınız davranış, ayaklara çengeldir.
İsteriz ki kimseler, engelli olmasınlar.
Yaşamları kararıp, gül gibi solmasınlar.
Siz de bizi düşünün kolaylayın yaşamı;
Bu yaşam hepimizin; günün olur akşamı.
Hayat dolu sürprizle, başlara neler gelir;
Bunu kimse bilemez; yarını Allah bilir.
Hayat hepimiz için, bunu kabul edelim;
Yarın güzel olacak. nutluluğa gidelim.
Sevgide ve saygıda, dostlukta buluşalım.
Birlik, beraberlikle, her zorluğu aşalım.
