Yıl 1828 –1829
Padişah 2. Mahmut.
Osmanlı-Rus Savaşı tüm şiddetiyle sürüyor.
Ama Osmanlı Ordusunun Tuna Garnizonlarında ekmek (bile) yok.
Çünkü o ekmeği yapacak un yok, buğday yok.
Çaresiz Osmanlı, ünlü Yahudi Banker Rothschild’e başvuruyor.
Rothschild, istenen tonajda buğdayı satın alıp, Osmanlı’ya veriyor.
Osmanlı Devleti, aldığı buğdayın ancak yarı parasını ödeyebiliyor.
* * *
Yıl 1834
Padişah (hâlâ) 2. Mahmut
Bu kez de Yunanlar başkaldırıyor, savaşıyor ve bağımsızlıklarını kazanıyorlar. Bu yetmezmiş gibi Osmanlı Devleti’nin Yunanlara tazminat ödemesi kararlaştırılıyor.
Osmanlı Hazinesi boş, tazminat ödeyecek parası yok.
Osmanlı yine Banker Rothschild’e başvuruyor.
Rothschild’in bir temsilcisi İstanbul’a geliyor, istenen parayı veriyor.
* * *
Yıl 1853 –1856
Osmanlı tahtında oturan bu kez Sultan Abdülmecit.
Bu arada Kırım Savaşı tüm şiddetiyle sürüyor.
Osmanlı Ordusunun silaha ve askeri malzemeye gereksinimi var ama bunları alacak parası yok.
Osmanlı, yine Banker Rothschild’e başvuruyor. Rothschild, bu kez Osmanlı’ya 10 milyon 514 bin 976 kuruş borç veriyor.
Bu krediyle 40 bin tüfek, 2 bin şişhane, 10 milyon fişek ve 50 milyon kapsül alınıyor.
Yıl 1855
Osmanlı tahtında hâlâ Sultan Abdülmecit var
Kasa tamtakır, borç gırtlakta. Üstüne üstlük Kırım Savaşı sömürdükçe sömürüyor Osmanlı’yı.
Osmanlı’nın çok acil, çok büyük paraya gereksinimi var.
Çaresiz Osmanlı’nın tek kredi kaynağı da Banker Rothschild… Yine O’na başvuruyor.
Osmanlı, istediği borç karşılığı Mısır vergisi, İzmir ve Şam gümrüklerinin gelirlerini teminat olarak gösteriyor.
Rothschild bu teminatlarla yetinmiyor çünkü Osmanlı devleti, aldığı buğdaydan kaynaklanan borcun yarısını bile hâlâ ödememiş.
İşte bu nedenle Rothschild; İngiltere ve Fransa’nın kefil olması koşuluyla Osmanlı’ya borç vermeyi kabul eder.
Osmanlı devletine 5 milyon Sterlin borç verir.
* * *
Yıl 1891
Osmanlı tahtında Sultan 2. Abdülhamit oturmakta.
Hazine de yine tamtakır.
Bir kez daha Banker Rothschild’e başvuruluyor.
Rothschild; ödeme süresi 60 yıl olan, 6 milyon 316 bin 920 Sterlini yüzde 4 faizle, borç verir.
Yıl 1894
Osmanlı tahtında Sultan 2. Abdülhamit oturmakta.
Hazine yine ve de hâlâ tamtakır.
Borç için yine Banker Rorhschild’e başvurulur.
Rorhschild, yüzde 3,5 faizle 8 milyon 212 bin 340 Sterlin borç verir.
Borcun geri ödeme süresi 61 yıl.
Osmanlı bu borcu yıllık 330 bin Sterlin taksitlerle ödemek üzere borç senetleri imzalar.
* * *
Tarih 1 Kasım 1922
Türkiye Büyük Millet Meclisi, Osmanlı saltanatına son verir.
Tarih 17 Kasım 1922
Son Osmanlı Padişahı Vahdettin, bir İngiliz savaş gemisiyle İstanbul’dan kaçar.
Evet KAÇAR…
… …
24 Temmuz 1923 tarihinde de Lozan Antlaşması imzalanır.
Genç Türk devleti, Osmanlı Devletinin tüm borçlarını üstlenir.
Bu borçlar arasında Banker Rorhschild’den alınmış borçlar da vardır.
Lozan Antlaşması’nın ilgili hükümleri gereğince, banker Rorhschild’den alınmış olan borçlar Rothschild Ailesi’ne ödenir.
* * *
Konunun daha iyi anlaşılması için Osmanlı Devleti’ne ait olup Genç Türkiye Cumhuriyeti’nce ödenen borç toplamını 2013 yılı kurlarına çevirerek ifade edersek, bu meblağın 500 MİLYAR DOLAR olduğunu söyleyebiliriz.
Yani?
Yani yıkılıp giden Osmanlı’nın 500 MİLYAR DOLAR borcunu, Büyük Devrimci Atatürk’ün önderliğinde “Yeniden Doğan” (Osmanlı’nın aşağıladığı) Türk Halkı ödemiştir.
Bilmeyen bilsin, ona göre konuşsun.
