Osmancık’ta yaşayan Hasan Akbaba (65) ve eşi, yüzde 94 zihinsel engelli olan 36 yaşındaki kızlarına adeta bir çocuk gibi bakarak fedakârlık örneği sergiliyor. Şenyurt Mahallesi'nde yaşayan emekli imam Hasan Akbaba ve ev hanımı eşinin 3 çocuğundan biri olarak dünyaya gelen Nurgül Akbaba, 3 yaşındayken yürüme zorluğu çekti. Ailesinin ilk 5 yıl hastane hastane dolaştırdığı Nurgül Akbaba’nın yürümesi için ciğerinden sıvı alındı ve ilaç tedavisine başlanıldı. Bir süre sonra tedaviye cevap veren Nurgül yürümeye başladı. Ancak 5 yaşına geldiğinde gelişimi akranlarından farklı olan Nurgül konuşma ve anlama güçlüğü çektiğinde ailesi yeniden hastane hastane dolaşmaya başladı. İstanbul, Ankara, Samsun derken çocuklarının gelişimine neyin engel olduğunu anlamaya çalışan ve çalmadık kapı bırakmayan Akbaba ailesi bir sonuç alamadı. Amerika’dan gelen bir doktorun Nurgül’ün anne karnında radyasyona maruz kalma ihtimalinin zekâ gelişiminin gecikmesine neden olabileceği ve 15 yaşına kadar sağlıklı bir şekilde beslenmesini gerçekleştirmeleri gerektiğini belirtmesi üzerine ailesi çocuklarına gözleri gibi bakarak yaşamaya başladı. O günden beri hayatlarını kızlarına adayarak mütevazı bir hayat süren Akbaba çifti, 36 yaşında olmasına rağmen bir çocuk zekâsıyla büyüyen kızlarını özenle büyüttü. Akbaba çiftçi toplumun engelli bireylere yönelik tutumlarını ve bakış açılarını da değerIendirerek yaşadıkları zorlukları anlattı. “YOLCULAR ENGELLİ KIZIMDAN RAHATSIZ OLUP OTOBÜSE BİNMEK İSTEMEDİLER” Engellilere yönelik toplumsal algı ve dışlanmışlığın kendileri son derece üzdüğünü belirten baba Hasan Akbaba bir otobüs yolculuğunda yaşadıkları zorluğu anlatırken boğazı düğümlendi ve gözleri doldu. İstanbul’dan Osmancık’a kızı ve eşi ile birlikte otobüs yolculuğu yaptıkları esnada yolcular tarafından kendilerine yapılan davranışı hiçbir zaman unutamayacağını belirten Hasan Akbaba, “Yine kızımın tedavisi için bulunduğumuz İstanbul’dan Osmancık’a otobüs ile geri dönmek istedik. Yolculuk yaptığımız otobüs Bolu’da mola verdi. Muavin yanımıza gelerek ‘Amca kusura bakmayın, diğer yolcular otobüse binmek istemiyor, biz sizi otobüse alamıyoruz’ dedi. O an eşim ve ben ne yapacağımızı şaşırdık. Yolculardan birisi diğer yolculara ve otobüs şoförü ile muavine hitaben ‘Allah’tan korkun. Bu anne baba ne çekiyor siz bilmiyor musunuz? Ne olacak bunlar nereye gidecek? Görmüyor musunuz yaşadıkları zorluğu’ diyerek bize destekte bulundu. Bunun üzerine şoföre ve muavine rica ederek kızımın sakinleşmesi ve uyuması için ilaçlarını verdiğimizi, otobüsün arka koltuklarında yolculuk yapabileceğimizi söyledik. Bu şekilde Osmancık’a kadar geldik” dedi. “ALLAH DEVLETİMİZİ BAŞIMIZDAN EKSİK ETMESİN” Benzer zorlukları hemen hemen her ortamda yaşadıklarını belirten Hasan Akbaba, işleri olduğunda nöbetleşe dışarı çıktıklarını ve biri diğerine emanet ederek Nurgül’ü bir gün bile yalnız bırakmadıklarını belirtti. Kendileri gibi engelli çocuğu olan ailelerin beklenti ve taleplerini dile getiren Hasan Akbaba, “Öncelikle engelli olan bireyler toplumdan dışlanmamalı. Günlük yaşamda rahatlıkla yerlerini alabilecekleri şartlar oluşturmalı. Kaldırımlar ve engelli otoparkları yeterli değil” ifadelerini kullandı. (İHA)