Çanakkale kara savaşları

18 Mart 1915’de İngiliz ve Fransızların donanma kuvvetlerinin, Çanakkale Boğazını geçerek İstanbul’a ulaşma girişimi Türk donanmaları tarafından geri püskürtüldü. Mister Çörçil ve general Hamilton, Boğazın kara harbi ile geçileceğini savunuyorlardı. General İan Hamilton 75.000 kişilik bir ordu ile harekete geçti. Bu ordunun 30.000’i Anzak, 27.000’i Britanya, 16.000’i Fransız askerden oluşuyordu.

Bu dönemde Yunanistan, Gelibolu çıkarmasına yardım etmek için 40.000 kişilik bir ordu ile katılmayı teklif etti. Bu teklif İngiliz ve Fransızlar tarafından kabul görürken; çıkarma başarılı olursa İstanbul’dan Yunanistan’a pay verileceğine Ruslar karşı çıktılar.

General Hamilton, topçuların desteğinde iki nokta belirledi. Birincisi adanın güney ucu olan Seddülbahir, diğeri de Arıburnu koyunda küçük bir kumsaldı.

Ever Paşa, Çanakkale’yi savunması için yeni kurulan 5.ci ordu komutanlığına Liman Von Sanders Paşa’yı atadı. O, Türk komutanların savunma düzenini benimsemedi. Liman Paşa iki noktaya odaklanmıştı. Bunlardan biri Bozcaada karşısındaki Besli koyu diğeri ise Bolayır’dı. 5.ci tümeni Bolayır’a 3.ncü tümeni Kumkale’ye yerleştirdi. İlk çıkarmayı beklediği Saros’a 5.nci tümeni yerleştirdi.

Çıkarma beklemediği, düşmanın asıl çıkarma yapacağı Seddülbahir’deki 9.ncu tümen Albay Sami Bey ‘in tümeniydi. Seddülbahir’den Arıburnu’na kadar 35 kilometrelik bir sahadan sorumluydu. Liman Paşa bu savunma hattının hatalı olduğunu söyleyen Türk komutanlarına inanmadı.

Dünyanın en büyük savaşı yaklaşıyordu. Bir milyon askerin savaşacağı gün gelmişti. Yarbay Mustafa Kemal’in 19. Tümeni ise her üç tarafa da yardıma koşabilecek durumda geride idi. Müttefik ordunun kara çıkarmasının tek amacı boğaz kıyısını ele geçirmekti.

Boğazı ele geçirmenin yolu ise Kilitbahir’i ele geçirmeden geçiyordu.

KUMKALE ÇATIŞMASI

25 Nisan 1915 sabahı düşman donanmaları harekete geçti. Çanakkale kıyıları yüzü aşkın gemiyle, sabah saat beş sularında kıyıları top ateşine başladı. Saroz körfezinden güneyde Besni körfezine kadar olan 120 kilometrelik kıyı şeridi top atışlarına boğuldu. Aynı anda beş ayrı yerden çıkartma yapıldı. Buralar alev ve dumana boğuldu. En şiddetli çıkarma Fransız birlikleri tarafından Kumkale’ye yapıldı. Kumkale çok önemli idi çünkü Seddülbahir’e geçişi önlüyordu. 15 donanma gemisi ile desteklenen Fransız birliği 2800 kişilik bir askerle karaya çıktı. Karşılarında ise 240 kişiden oluşan altıncı bölük vardı. Karşılıklı atışlar başladı. Fakat gemilerin bombardımanı üstün geliyordu. Türk birlikleri geri çekildiler. Fransızlar Kum kale köyünü ele geçirdiler. Akşama doğru Türk birliklerine 39. cu alay yardıma gelmesiyle Türk saldırısı başladı. 39. Alay komutanı Yarbay Nurettin Paşa şehit oldu. Çarpışma sonunda Türkler 1735 şehit verdiler. Fransızlar 786 şehit verdiler. Fransızlar sessizce Seddülbahir’e geçtiler.

Çanakkale Savaşı'nda 2 Keskin Nişancının Kapışması: Korkunç Abdül ve Billy Sing

Korkunç Abdül

Anzak keskin nişancının Türk siperlerine zor anlar yaşattığı Gelibolu Cephesi'nde askerler siperden kafalarını dışarı çıkarmaya korkar durumdayken ortaya çıkan ilk keskin nişancımız; Korkunç Abdül...

Maalesef Osmanlı kayıtlarında kendisi hakkında bir bilgi bulunmamakta, yani asıl kimliği hakkında malumatımız çok az. Fakat işin ilginç tarafı yabancı kaynaklarda adı geçmekte. Üstelik kendisine "Terrible" (Korkunç) lakabı takılacak kadar ciddiye alınan bir Osmanlı askeri Abdül.

Billy Sing'in vurduğu Osmanlı ve Alman askerleri üzerinde yaptığı kurşunun giriş yönü, askerin atış açısı, vurulan askerin duruş pozisyonu gibi çok ince hesaplamaları ile tanınan Abdül, Gelibolu Cephesi'ne kan kusturan Anzak keskin nişancı için özel olarak çalışmıştı.

Her gün, gün ışımadan belirlediği bir sipere çıkar ve yerini belli etmemek için emin olmadan kesinlikle atış yapmazdı. Öldürdüğü düşman askerlerinin haberi hemen bütün cepheye yayılır, diğer askerlere moral verirdi.

(Sürecek)