Sırça köşkte yaşasak bile aslolan doğadır, doğal yaşamdır.
Doğal yaşamın doğasına uygun olarak doğa olayları da olur.
Don,
Sıcak yel,
Sel,
Dolu,
Fırtına,
Deprem,
Yangın...
Bu doğa olaylarının çoğu acı vericidir, yıkıcıdır. Bilimden, fenden yararlananlar az hasar görürler.
Japonya'da 7 şiddetinde deprem olur, çocuk parkında salıncakta sanır kendini Japon.
Bizde ise cennetimiz cehennem olur
Fransa'da orman yangınları çıkar, yangın söndürme uçakları uçurulur.
Bizde ise uçurulacak uçağımız var mı yok mu onun tartışması yapılır.
Depremde de öyle; daha evler yapılırken akla gelebilecek yaptırımlar, depremden sonra tartışılmaya başlar.
Yaz mevsiminde orman yangınları çıkması olasılığı her zaman yüksektir. Bu bilinir.
Yüksek yerlerin harcama kalemleri daha da yüksek olunca, yangın söndürme uçakları almaya sıra gelmez.
Halk çözümü kendi bulur.
Aydın'dan Söke'ye doğru giderseniz bazı yerleşim yerlerinde görürsünüz; yolun kenarlarında otuz m'de, elli m'de bir renklendirilmiş su dolu pet damacanalar konulmuştur. .
Yangın başlangıcında hemen müdahale etmek, bu suları kullanmak amaçlanmış. Örgütlü köylü aklı bu.
En büyük, en güçlü örgüt, devlettir. Bizde sağlam bir devlet örgütlenmesi vardır.
Tarım, Orman Bakanlığı da devlet örgütlenmesinin içindedir.
Bakan vardır,
Bakan yardımcısı, genel müdür, genel müdür yardımcısı, daire başkanı, birim müdürü, müdür yardımcıları...
Maaşları da çalışanlarımızın yarıya yakınının aldığı asgari ücretten epey yukarıdadır. Çoğunun makam arabası vardır.
Ne yoktur?
Yeterli sayıda yangın söndürme uçağı yoktur.
Diğer yokları saymaya da gerek yoktur.
Yanacak yer kalmayınca yangın da söndürülmüş olur. Yangın sönmüş sönmemiş bu örgütlü topluluk ayın başı geldiğinde maaşını alır.
Bakan, sadece yurttaşların Bakanı; memurlar da sadece yurttaşların memuru değildir. İninden çıkamayan kurdun, deliğinden çıkamayan tavşanın, kirpinin, yuvasındaki yavru kuşun, cırcır böceğinin, tırtılın da Bakanı, memurudur.
Kurt,
Tavşan,
Kirpi,
Yavru kuş,
Cırcır böceği,
Tırtıl...
Yangından önce hepsi de ormanda yaşıyordu, yangından sonra yaşamıyor.
"Geceleri uyku girmez gözüme.
Zalım*, yastık diken oldu yüzüme."
Bu halk türküsünde olduğu gibi virgülü koyarsanız acının, üzüncün kaynağını bulursunuz. Aksi halde yastıkla boğuşur durursunuz.
-"Virgül"ü nerede öğreneceğiz?
-Okulda.
-Okul nerede?
-Köyde.
Bu diyaloğa kulak kabartan eşimden uyarı geliyor:
-Köylerde okullar kapatıldı akıllım!
----------
*zalım: zalim