Bir hafta,
Yedi gün,
168 saat,
24 şehit…
Ve
İki otobüs dolusu tecavüze uğramış oğlan çocuğu!..
Bu, geçtiğimiz haftanın bilançosu.
Nasıl bir toplum olduk anlamıyorum ki!..
Kemiksiz,
Duyarsız, sinirleri alınmış lop et gibiyiz adeta.
Sanki
Fabrika ayarlarımızla, genlerimizle oynamışlar gibi,
Ne eski insanlık anlayışımız,
Ne eski yurttaşlık anlayışımız,
Ne eski din,
Ne eski ahlak,
Ne eski vicdan,
Ne de eski komşuluk-yardımlaşma anlayışımız kalmadı…
Devlet anlayışımız bile bir acayipleşti.
Her şey satılık,
Her şeyin ederi var.
“Şehit” diyorsun, eskiden de vardı yeni mi çıktı, hem şehitlik mertebesi bir tarafa geride kalanlar iyi para alıyor, diyorlar…
“Devlet malı deniz olmuş” diyorsun, bir sandal da sen koy içine diyorlar.
“Kan var,
Gözyaşı var,
Acılar katmer katmer olmuş yürekleri dağlıyor” diyorsun, “sonra konuşuruz, bu akşam benim dizi var onu seyredeceğim” diyor.
Ee emanete hainlik var, yapmaması gerektiğine inandığımız mahlukatlar “kız oğlan demiyor bebelerin ırzına geçiyorlar” diyorsun,
“Ne var bunda büyütecek eskiden bir müesseseydi, kimsenin sesi çıkmıyordu, şimdi ise tecavüz varsa da hem dini öğretiyor, hem üste para veriyorlar” diyor…
Rüya değil,
Hayal değil,
Üretilip yazılmış,
Veya
Başkalarından aktarılmış değil bu yazdıklarım.
Bizzat kulaklarımla duydum, gözlerimle gördüm, sıfatlarına tükürdüm!!!
Ama
Bir değil,
Beş değil, on beş değil…
O kadar çoğaldı ki bu türler;
Hangi birine tüküresin, hangi birine lanet okuyasın.
İnsan kendinden şüphelenir oldu artık.
Yedi gün içinde en iyi eğitime tabi tutulmuş yirmi dört Mehmed’imizi cennet mekan uğurladık.
Tık yok;
Ama ederi var!
Başta Karaman,
Artvin,
olmak üzere oğlan ve kız çocuklarına tecavüz ispatlı delilli orta da…
Tık yok!..
Ama ederi var!..
Sahiden,
“Lut kavmi” neden helak olmuştu?
Sorumlu sorumsuzlar bir ağızlarını açsa da öğreniversek!