Ömer Hayyam Rubai’ye can vermiş yaşıyor,
Hikmetli sözleriyle çağları aşmış, taşıyor,
Bir ömürde bin yıl yaşamış gibi Hayyam,
Hayata hikmet katıp felsefeyle anlatıyor… (Mehmet Özata)
Ben bir dağ yeliyim kuşkulu korkak,
Sen ölümsüz ikili tohum toprak,
Bulut bulut kaçmak isterken sizden,
Yağmur yağmur geri döndüm ağlayarak…(Fikret Sezgin)
Bir ruh çağırma seansında Tranzon’lu Çedikçi (1701) Süleyman’ın ruh tarifi;
Arşı âlâdan inip âlemi menhusa geçer, (Menhus= Uğursuz)
Arzı fanide beni Adem’de mahpusa geçer,
Öyle bir nuru ilâhidir ki, karar eyleyemez,
Eski fanustan çıkıp yeni bir fanusa geçer…
Ağlayarak gelmişim, gülerek gitmeliyim,
Kâinatın, dünyanın sırrına ermeliyim,
Bir ömür yetmez bana bin ömürdür dileğim,
Geldikçe gitmeliyim, gittikçe gelmeliyim, …(Mehmet Özata)
Merdüm-i dideme bilmem ne füsün etti felek,
Eşkimi kıldı füzûn giryemi hûn etti felek,
Şîrler pençe-i kahrımda olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek…(Yavuz Sultan Selim)
(Felek bilmem ki gözlerime nasıl bir büyü yaptı. Gözyaşlarım arttı, beni kan ağlattı. Aslanlar öfkeli pençemin altında tir tir titrerken, felek, beni bir âhû gözlüye esir etti.)
Hep O’dur var olan da, yok olan da,
O’dur kaynağı acının da kıvancında,
Yok görecek göz sende, yoksa görürdün,
Baştan ayağa O var senin varlığında…( Mevlana)
Ben bilmez idim, gizli âyân hep sen imişsin,
Tenlerde vü canlarda nihan hep sen imişsin,
Senden bu cihan içre nişan ister idim ben,
Ahir bunu bildim ki, cihan hep sen imişsin…(Sultan Divani)
Ben Adem’den önce çok geldim gittim,
Yağmur oldum yağdım, ot olup bittim,
Bülbül oldum Firdevs bağında öttüm,
Bir zaman gül için hârâ düş oldum… (Merzifonl’lu Sıtki Baba/ Esrar Dede)
Ger aslımı sorarsan ben bir niyazım,
Basir ilmi denen yerden gelirim,
Bir katre idim şimdi han oldum, (Katre=Damla, Han = Okyanus)
Arştaki kandilden nurdan gelirim…(Kul Nesimi)
Vardım ileriye, döndüm geriye,
Ben de şaştım sarındığım deriye,
Kendime rastladım varsam nereye
Evvel, ahir, sonlu, sonsuz benimdir…(Sefil Selimi)
Derdim nicedir sinede pinhan iderim ben,
Bir âh ile bu âlemi viran iderim ben,
Ahh ile koymam dilleri zülfünde huzura
Cemiyet-i ağyarı perişan iderim ben.. (Nef’i)
Sanma bu sözleri her insan anlar,
Kuş dilidir bunu Süleyman anlar,
Bu sırrı müphemi ârifan anlar, (Müphem= Belirsiz)
Çünkü cahillerden pinhan eyledik… ( Harâbi) (Pinhan= Gizli, saklı))
8 Haziran 2022
