Yıl 1902...
O, Harp Okulunda henüz bir teğmen…
Ülkesi, sürekli toprak kaybediyor. Her kayıp duyumunda, içinden birşeyler kopuyor, çiçeği burnunda genç AYYAŞ (!) Teğmenin…
BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) TEĞMEN…
Yıl 1905…
Harp Akademisinden “Kurmay Yüzbaşı” olarak mezun oluyor.
Ülkesi bölünmeye, parçalanmaya, toprak kaybetmeye devam ediyor.
Kahroluyor…
BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) YÜZBAŞI.
Yıl 1911…
“Binbaşı” rütbesiyle, Trablusgarp Savaşında, Trablusgarp cephelerinde…
Elde yok, avuçta yok. Hem yoklukla, hem düşmanla savaşıyor.
BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) BİNBAŞI.
Yıl 1913…
Sofya’da ateşe militer (askeri diplomat) görevinde iken “Yarbay”; Çanakkale Savaşları sırasında da “Albay” oluyor.
Tam donanımlı yayılmacı güçlere karşı, yokluk içinde, donanımsız bir orduyla ancak imanla, inançla karşı koyuyor AYYAŞ (!) Albay…
Winston Churchill’in, “… Daha düne kadar ‘Çanakkale bizimdir’ diyordum. Çünkü bu savaşı kazanmak için; askeri, parayı, cephaneyi, her şeyi hesaplamıştım. Hepsinde çok üstündük. Mutlaka yenecektik. Yalnız bir şeyi hesabı katmamışız... MUSTAFA KEMAL’İ...” dediği savaştan sonra ‘General’liğe terfi ediyor AYYAŞ!.
Sinirlerini laçka eden bu savaştan sonra; BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) GENERAL.
Yıl :1917
Ayyaş (!) General, Kafkas Cephesi'nde savaşıyor….
Yıl 1918…
Ayyaş(!) General Yıldırım Orduları Grup Komutanlığı’na atanıyor.
Yine yokluk, yine donanımsız, yine yorgun bir ordu.
BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) GENERAL.
Ve…
Ve yıl 19 Mayıs 1919…
Mondros Mütarekesi hükümlerini uygulamayıp, milli bilinci uyandırarak başlattığı KURTULUŞ SAVAŞI...
Tüm yokluğa, tüm yılgınlığa, tüm sefalete karşın yılmak, tükenmek bilmeyen bir Ayyaş!
Ayyaş (!) artık Başkomutan…
Sakarya Meydan Muharebesi ve Kocatepe Meydan Muharebesi Savaşları….
Denize dökülen işgalci güçler…
Ve ayakta zor duran, bitmiş, tükenmiş, aç, sefil bir ülke.
BİR SİGARA YAKIP, ÖNÜNDEKİ BARDAĞA RAKI KOYUYOR AYYAŞ(!) GENERAL…
YETMİYOR, BİR BARDAK DAHA…
BİR BARDAK DAHA İÇİYOR ve “ÖDÜYORUZ…” DİYOR AYYAŞ (!) CUMHURBAŞKANI O YOKLUKTA…
Osmanlının tüm borçları, son kuruşuna kadar ödeniyor…
“KURUYORUZ…” DİYOR, AYYAŞ(!) CUMHURBAŞKANI O YOKLUKTA…
Aşağıdaki kurum ve kuruluşlar hayata geçirilmeye başlanıyor…
1920 – Anadolu Ajansı.
1923 – Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu.
1923 – Türkiye Şeker Fabrikaları.
1923 – Uşak Terakki Ziraat T.A.Ş.
1924 – Gölcük Tersanesi.
1924 – Devlet Demiryolları.
1924 – TC Ziraat Bankası A.Ş (Ziraat Bankası’nın şirketleşmesi)
1924 – Türkiye İş Bankası.
1924 – Türk Kadınlar Birliği.
1924 – Cumhurbaşkanlığı Orkestrası.
1924 – Türkiye Tütüncüler Bankası.
1924 – Ankara Fişek Fabrikası
1924 – Anadolu Sigorta.
1924 – Bursa Karacabey Harası.
1924 – Topkapı Sarayı Müzesi.
1924 – Cumhuriyet Gazetesi
1925 – Türk Hava Kurumu (Türk Tayyare Cemiyeti).
1925 – Eskişehir Hava araçları Tamirhanesi
1925 – İstanbul Liman İşleri İnhisarı.
1925 – Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğü.
1925 – İstanbul ve Trakya Şeker Fabrikaları T.A.Ş.
1925 – Gazi Orman Çiftliği.
1925 – Eskişehir Cer Atölyeleri.
1925 – Sanayi ve Maadin Bankası.
1925 – Adana Mensucat Fabrikası.
1925 – Adana ve Bergama Müzeleri.
1926 – Türk Telsiz Telefon Şirketi.
1926 – ESKİŞEHİR UÇAK BAKIM İŞLETMESİ
1926 – KIRIKKALE MÜHİMMAT FABRİKASI
1929 – Alpullu Şeker Fabrikası.
1926 – İstanbul’da İnşaat Demiri Üreten Haddehane.
1926 – Tarım Satış Kooperatifleri ve Birlikleri.
1926 – Amasya, Sinop ve Tokat Müzeleri.
1926 – Kayseri Uçak ve Motor Fabrikası.
1926 – Bakırköy Çimento Fabrikası.
1926 – Uşak Şeker Fabrikası.
1926 – Devlet İstatistik Enstitüsü.
1927 – Bünyan Dokuma Fabrikası.
1927 – Demiryolları ve Limanlar Genel Müdürlüğü.
1927 – Ankara – Kayseri Demiryolu.
1927 – Emlak ve Eytam Bankası.
1927 – Samsun – Havza – Amasya demiryolları.
1927 – Bursa Dokumacılık Fabrikası.
1927 – Eskişehir Bankası.
1927 – Ankara Arkeoloji Müzesi ve Sivas Müzesi.
1927 – Köy Öğretmen Okulları.
1927 – İzmir Müzesi.
(SÜRECEK)
