YAPILANMADA SEÇENEKLER:
Kurumsallaşma ihtiyacı ile birlikte buna karar veren işletme ve yöneticileri başlangıçta yer almasını arzu ettikleri değişim isteklerine bağlı olarak yapılanmanın seyrini belirlerler.
Önceliğin tespit edilmesi ve yapılanmanın bu doğrultuda tasarımlanması doğal olarak sonraki süreçleri de etkileyecektir. Makine parkuru için gerekecek yenilikler, insan kaynakları ihtiyaçları, yerleşim ve düzenleme sorunları, moral, isteklendirme ve işgücü eğitimi vs. derken işveren bir anda bir sürü ihtiyaç ve sorunla mücadele etmek durumunda kalır işte bu aşamada rasyonel bir planlama ve uzman kadrolarla sorunlar daha kolay halledilecektir.
Böyle bir yapılanma sürecindeki bir işletmede yönetimin elinde birkaç seçenek olacaktır.
1. İşi bir kenara bırakarak sadece işi yapacak olan elemanların üzerinde değişime gitmek,( bu konuda elinde ki kartlar şunlar olacaktır.)
Yalnız klasik yapılanmanın katı ve belirgin ortamını arzu eden, yaptığı işlerde rutin çalışmayı benimsemiş, uzmanlaşmada başarı olduğunu zannederek istihdam gerçekleştirmek: Bu tip çalışma koşullarına kimi işçiler pek karşı çıkmak istemeyeceklerdir. Hatta kimileri uzmanlaşmanın sonucu işletmenin bağımlılığını hissederek bunun sağladığı güven duygusundan fazlası ile memnun olarak işlerini yapacaklardır.
2. Bir diğer seçenek de yapılanmanın klasik tasarım ile gelir artışı sağlayacağı ön kabulü ile durumu baştan kabul ederek iş geliştirmeyi bir kenara bırakıp işçilere ücret artışı yoluyla kazanç sağlama yolunu tercih etmek
Böylelikle sadece çalışanın memnun edilmesi artan kapasite getirecektir düşüncesi ile işe devam ve motivasyon kazandıracağını zannetmek. Doğal olarak bu seçenekte işçiler ücret artışından hayli memnun olacaklardır fakat işin özünde yapılamayan kimi değişikliklerin eksikliği bir süre sonra işin kendisinde ve işletmede kayıplara neden olacak ve işverenin gözünde işçiye haksız gelir sağladım düşüncesi gelişecektir.(çalışan açısından da çeşitli olumsuzluklar getirecektir)
3. İşletmedeki birçok iş değişmeyen standartlarda ve daimidir, bu tip rutin işleri mekanikleştirme yoluna giderek işin kendini otomasyona sokmak yönetimin elindeki seçeneklerden biridir. Bu durumda yaptığı işten mutsuz ( hatta bu nedenle başarısız) olan işçilere olan gereksinim ortadan kalkar ve ekmek su istemeyen sistem kendi kendini idame ederek işverene kar sağlar. Ancak tek başına bu tercihin uygulanmasının da sakat yanları vardır. Burada yönetimin genel bakış açısı gelir artışı olmakla birlikte aslında olması gereken temel davranışın amacı:
” İNSANLARIN RUTİN İŞLERİNİ MAKİNALARA BIRAKARAK ONLARIN DAHA VERİMLİ VE ZEKÂ KULLANMAYI GEREKTİRECEK İŞLERE YÖNELTİLMESİ OLMALIDIR”
4. Bir başka seçenek ise hem işletme ihtiyaçlarını hem de çalışanın talep ve arzularının birlikte rasyonel bir biçimde ele alarak birlikte tasarımlanması ve kurumsallaşma yapılanmasının bu şekilde uygulanması. Bu seçenekte
“İŞLER İNSANLARIN ARZUSUNA SAHİP OLACAK ŞEKİLDE YAPILANDIRILIRKEN KURUMSAL YAPILANMA DA YİNE İNSANLARIN İSTEDİKLERİ ORTAMI YARATACAK BİR BİÇİMDE BİRLİKTE MÜTALAA EDİLEREK YAPILANDIRILIR.”
Yukarıda izaha çalıştığım 4 seçeneğinde kendine has özellikleri ve uygulama alanları olacaktır, ancak bana göre en uygun ve rasyonel olan 4. Seçenektir. İşçilere kendilerini denemeleri için daha fazla olanak sunarak becerilerini geliştirmek ve bu deneyimleri ile işletmeye yarar sağlama olanağı bu son seçenekte mevcut olacaktır. İşçiler, fikir ve düşüncelerinin işe katkı yapacağını bilmeleri ile fayda artacak, işverende değişik ve bizatihi üretimim bir parçası olan işgücünün olumlu katkısını hissedecektir.
Genel olarak klasik yapılanmalarda iş teknolojik ihtiyaçlara göre düzenlendiği için diğer verilerin dikkate alınmaması bazı sorunlara da yol açabilecektir bu nedenle yapılanma bir süreçtir ve doğru tasarımla doğru hedefe ulaşılacaktır
Sonuç olarak kurumsallaşma için icra edilecek faaliyet de işlerin teknolojiye olduğu kadar çalışanların da talep ve arzularına bağlı olarak yapılanması gerekir.