Zaman zaman konu ile ilgili yazı yazmaktayım.
Hem de gururla.
Ama şimdi “İbrahim Bahadır’ın bir kitabından alıntı yapacağım.
“Her inanç,
Kendine has yaklaşımla dünya ve ahirete ilişkin farklı yorumlar getirmektedir.
Bu farklı yorumlayışlar,
Kendi cemaati içindeki bireylere bakışı,
Ve dini hiyerarşiye de yansımıştır.
Ya onları cinsiyetlerine göre ayırıp,
Bireylerin konumunu buna göre belirlemekte;
Ya da batını bir yorumlayışla,
Onları zaten Tanrı katında cinsiyetsiz olduğundan hareketle,
Dini uygulamalarda bir ayrım yapmadan,
Onların bilgi ve becerileri doğrultusunda görevlendirme yapmaktadır.
Sadece dinden dine farklılık göstermeyip,
Bazen aynı dinin farklı yorumlarında bile,
Birbirinin tersine uygulamalara şahit olunmaktadır.
Bunun en ilginç örneğini,
Günümüz Türkiye’sinde,
Alevi ve Sünni inancın yapılanışında görmek olanaklıdır.
Ortodoks Sünni inancın temel yapılarına göre,
Cinsiyet ayrımı oldukça belirgin olup,
Erkek egemen bir tutum izlediği görülmektedir.
Sünni Ortodoksluğun bir yaklaşımının,
Toplumsal hayattaki yansımalarda,
Olumsuz kimi örneklerine rastlanmaktadır.
Bu durum Alevilerde farklılık arz etmekte olup,
İnancın kendisinde cemaatin bireyleri cinsiyetine göre değil,
Onların niteliklerine göre değerlendirilip,
Dini hiyerarşi içindeki statüsü buna göre belirlenmektedir.
Bu yaklaşımın sonucu olarak,
Alevilerin ibadetleri olan cemlerde belli bir cinsiyet ayırımı yapılmadan,
Kadın erkek birlikte toplu şekilde ibadet edildiği gibi,
Kadın evliyalara duyulan saygı,
Dini önderliğin sadece erkeklere ait olmadığını göstermektedir.
Alevi inancında,
Hz. Ali’nin karısı Fatma’ya duyulan saygı ve hürmetin altında yine aynı gerekçe yatmaktadır.
Kadınlar bir anlamda Fatma Ana’nın yaşayan temsilcileri olarak görülürler.
Aleviliğin kadın ve erkek arasında bir ayrıma gitmeyip,
Onu farklı bir kategoride değerlendirmesi,
Tarihsel hafızası olan,
İlk dönem tasavvufunun kendi dünya görüşünün ürünüydü…….”
(İbrahim Bahadır. Kadın Alevi ve Sünni Tekkelerinde Dervişler. Su yayını. S: 112. 20095. İstanbul)
30.06.2022 - Antalya
