Bir taraftan kapitalizmin pompalamasıyla abartılan, "Sevgililer Günü" kutlanır…
Ama...
Siz-siz olun, bir çiçek alın sevdiğinize verin!
Sevgiliye bu yeter…
*
Tektaş… Gücü yetenin olsun!
*
Bugün aynı zamanda da “Dünya Öykü Günü’dür!”
Öyküleriniz de sevgi dolu olsun!
Sevgiyle kalın…
Aşkla kalın…
Öyküyle kalın ama şiirsiz kalmayın!
SEVDANIN KORKUYLA SINAVI
-Nurgül! Dün geceden beri çok düşündüm...
Senin de söylediğin gibi... Radikal kararlar almak zorundayım...
-Öncelikle, bu söylemim yüzde yüz gerçek!
-Seni çok sevdim, çok seviyorum... Seveceğim de!
-Önce fark etmemiştim! Sonradan düşününce… Birden, kendimden utandım hatta “nefret” ettim! Reşat Aydın’dan “korkuyormuşsun!”
-Bu ne demek, biliyor musun? Benimle birlikteliğin “korkuya” dayanıyor… Çok üzüldüm, çok!
-Kendimi, antik çağların Tanrılarına benzettim… Hani o Tanrılar, güzel kadınları kaçırırlar, ıssız bir adaya, bir yerlere kapatırlar. Zorla sahip olurlar! Onlardan çocukları olur… Yarı Tanrı! Bazıları, PARİS gibi yakışıklı delikanlı... Bazıları, HELENE gibi güzel kadınlar... Onların yüzünden savaşlar çıkar. Bu savaşlardan, koca koca kentler zarar görür. Zavallı insanlar ölür... Olan, hep insanlığa olur! UYGARLIKLAR yıkılır, UYGARLIKLAR kurulur!
Bizim Öykümüzde… Bu UYGARLIKLAR sözcükleri yerine, senin kurduğun, SIRÇA SARAYLARI (!) koyabilirsin…
İlk sıraya Vs…
İkinci sıraya Vs…
Üçüncü sıraya Vs…
Bu listeyi istediğin kadar uzatabilirsin…
-Ben, bu UYGARLIKLARI, SIRÇA SARAYLARI! Yakan, yıkan… Ruhuna değil de tenine, zorla sahip olan… VANDAL ADAM! TİRAN! TANRI! Olmak istemiyorum…
Öykülerindeki, kadını döven, işkence eden, saçlarını yolan, giysilerini fırlatıp, dışarı atan adam!
Kaşlarının dökülmesine, kirpiklerinin azalmasına, neden olan adam! Olmak, hiç istemiyorum…
Yok, yok, yok…
Böyle biri olarak düşünülmeye, izin bile veremem!
Sen de git, ARKADAŞ!
Bak, kitabın çıkıyor…
Bana hep, “JAN-JAN”lı yaşantıdan söz ederdin.
Hayır, Nurgül! Ben böyle bir yaşantıyı hiç özlemedim. Kafasında “40 Kadın!” olan birini…
Sevmeyi, yalnızca denedim…
Olmadı!
