Halkoyunları Kolu, 11. sayfada etkinliklerini anlatırken, aynı sayfada Zeynep Leblebici’nin “Barışla Gel” şiirine yer verilmiş.

Mahmut Tunaboylu'nun, "İnsanlar Yaşadıkça" adlı yazısı tiyatro üzerine. "Tiyatronun pabucu dama mı atıldı'" diye soruyor. Yanıtını da:

“Hiçbir teknoloji harikasının (başta televizyon olmak üzere) insanlara tiyatronun verdiği güzel duyguların coşkusunu yaşatamayacağı; insanların toplumsal varlık olarak eninde sonunda yine bir araya geleceği” biçiminde veriyor.

Yine aynı sayfada, “Zonguldak karaya, Erzincan acıya boğuldu,” yazısıyla M. Murat Tangal 1992 kışında yaşadığımız toplumsal acıları dile getirmiş. “Kadınım” şiiriyle Zeynep Leblebici de aynı sayfada yer almış.

Sinema köşesinde ise, “Evrensel Bir Şenlik Sinema” yazı dizisi yer almış.

5. sayfadaki “Çorum Tarihi” üst başlığıyla “Hititler’den Osmanlılara Çorum” derleme dizi yazısı Mehtap Şahin’in.

Nihat Karalar, “Sancılı Bir Yaşam” başlığıyla orta sayfada, 1987 yılında yitirdiğimiz Ozan Hamdi Gardaş’ın yaşam öyküsünü anlatmış. Gardaş’tan iki de şiirin yer aldığı yazı, şu dizelerle başlıyor.

“Varsın söylesinler ardından

Varsın patlasın şampanyalar

Varsın sırıtsın duvarlar

O duvarı yaptıranlar…”

Onurlu bir yaşamın acılarla biten, yürekleri burkan öyküsü.

Nihat Karalar, ikinci yazısında da “Acıyı Bal Eyleyen” Ozan’ı, Hasan Hüseyin’i anlatıyor.

“Sanat ve Çağdaş İnsan” yazısı da Şahika Özünel’in. Özünel özetle: “Sanatla ilgilenmek, kültürü geliştirmek, çağdaş insanın yaşam biçimi olmalıdır…” diyor.

“Bir İşçi Çocuğu” şiiri Yusuf Ziya Leblebici’nin.

Söyleşi köşesinde , “Kavgayı Seçtim” üst başlığıyla Grup Ekin: “Sanatımızla, müziğimizle halkın sesi ve soluğu olmaya çalışıyoruz.” diyor.

23. sayfada Erol Kelebek, “Ülkem Nazlı Bir Gelin” şiiriyle yer alırken, Yusuf Ziya Leblebici de “Bir Ozanı Anarken” başlıklı yazısıyla ozanlığın toplumsal işlevini irdelemiş.

Şahika Özünel bu kez de, “Dünyaya Bir İnsan Geldi” adlı nefis şiiriyle “Dünya Kadınlar Günü”nü anıyor. Günlük yazılarını severek ve beğenerek okuduğumuz Özünel’in, ozanlık yanının da oldukça güçlü olduğunu anlıyoruz bu şiiriyle.

Ayten Mutlu’nun “Bir İsyan Türküsü” şiirinde, bir kadının bilinçli bir başkaldırıyla kadınlık kimliğini sorgulaması anlatılıyor. Şiir şu dizelerle sonlanıyor.

“Yeter / Yeter artık / Ödedim diyetini her günümün / Ertelenmiş akşamlarım var yaşanacak / Kahkahalarım / türkülerim / söylenmeye beni bekleyen / Ve sesim; gür bir kaynak gibi çağıldayacak / ve ellerim, erkeğimle bir olup / hayatı / yeni baştan kuracak.”

Büyük bilim ve düşün adamı, aydınlanmanın tanığı Hıfzı Veldet Velidedeoğlu üzerine bir yazıyı; Maden dergisinden alınmış, “Kömürden Adam” şiiri izliyor.

“Geçen Ayın Etkinlikleri” haberinin ardından “Bir Portre”de yetenekli bir çocuk, Yeşim Madak tanıtılıyor.

Derginin son sayfasında Adnan Yücel’in, “Gözleri Şiir Yazan Çocuklar”, Erdal Acar’dan “Cesaret şiiri yer alıyor ve Nazım’ın “Bizim Kadınlarımız” şiiriyle sonlanıyor.

Yazımı sonlarken, derginin gelecek sayısında içerik yönünden daha da nitelikli ve doyurucu bir dergi olacağını umut ediyor, derginin yaşatılması için yürekleri sanat aşkıyla yananların ona sahip çıkmasını, abone olarak, abone bularak, okuyarak, okutarak ve tanıtarak katkıda bulunmalarını bekliyoruz.

Dergiye emeği geçenleri kutlarken, nice sanatsal güzelliklerde buluşmak dileğiyle diyoruz.

Nisan 1992

(SÜRECEK)