“Beşik kertmesi” sözünü kaç kişi duymuştur? Uygulama bir şekilde devam ediyor olmalı. Çocuk doğduğu günden başlatılan sohbetler, büyüklerin niyetlerini yansıtır. Evlenecek olanların yerine onları evlendirecek olanların ince hesapları vardır.

Gelin- kaynana, aile içi tartışmalar; evlilikler boşanmayla sonuçlansa bile bitip tükenmez. Kimi zaman baba oğul arasında benzer tartışmalar olur. Halk ozanı Neşet Ertaş’la babası Muharrem Ertaş arasındaki tartışmayı yorum yapmadan sizlerle paylaşmak istedim:

Baba Muharrem Ertaş’tan Oğlu Neşet Ertaş’a

Temiz ruhlu, saf kalplisin, şöhretlisin.

Hakkın vardır evlenmeye evladım.

Mevla’m sebep olanları kahretsin.

Aslı bozuk, alma dedim evladım.

Dokunsalar nazik tene kir gelir

Bizden önce ceddimize ar gelir.

Köle olmak şanımıza zor gelir.

Aslı bozuk, alma dedim evladım.

Küsmedim, Neşet’im kahrettim sana.

Baban değil miydim sormadın bana

Olan olmuş, ne deyim sana

Sen aklını yitirmişsin evladım.

Buna karşılık olarak Neşet Ertaş da babasına bir türkü yakar:

Aşkı kimden aldın, sevgiyi kimden?

Aslı bozuk deme gel şu insana.

Soracak olursan eğer ki benden

Aslı bozuk deme gel şu insana.

Yazımızı felek yazdı, Mevla’dan değil.

Senin dediklerin evladan değil.

Her hata, suç bende Leyla’dan değil.

Aslı bozuk deme gel şu insana.

Ulu arıyorsan analar ulu

Sevmişiz gönülden, olmuşuz kulu

Analar insandır, biz insanoğlu

Aslı bozuk deme gel şu insana.

Seni, beni kim getirdi cihana?

Her oğlu doğurmuştur bir ana

Senin fikrin bozuk, dostluk bahane.

Aslı bozuk deme gel şu insana.

Gün gelir Neşet Ertaş’la Eşi arasına kara kediler girer:

YAZIMI KIŞA ÇEVİRDİN

Yazımı kışa çevirdin

Bak gözümde yaşa Leyla’m

Mevla’m ayrılık vermesin

Gökte uçan kuşa Leyla’m

Aşkına yaktın sinemi.

Aldın gittin, benden beni

Viran eyledin hanemi.

Vurdun taştan taşa Leyla’m

Aşık KEREM

Yukarıdaki türküyü Neşet Ertaş, aşağıdaki sözlerle söylemiştir.

Yazımı kışa çevirdin

Karlar yağdı, başa Leyla’m

Viran oldu, evim yurdum.

Ne söylesem, boşa Leyla’m

Her an gözümde perdesin.

Nere baksam, sen ordasın

Mevla’m ayrılık vermesin.

Göğde uçan kuşa Leyla’m.

Yarden ayrı kalmak ölüm.

Söyle ne olacak halim

Böyle kader, böyle zulüm

Gelir garip başa Leyla’m.