• Ben de bir zamanlar Süleyman idim, / Kurda kuşa dağa hükümran idim,

Sanmayın Sultan Süleyman idim, / Tersanede körükçü Süleyman idim…

(Körükçü Süleyman)

• Ömrün şu biten neşvesi tam olsun erenler,

Son meclisi câm üstüne câm olsun erenler…(Yahya Kemal Beyatlı)

(Neşve=Neşe, câm = Kadeh)

• Sanma bu sözleri her insan anlar / Kuş dilidir bunu Süleyman anlar,

Bu sırrı müphemi ârifan anlar / Çünkü cahillerden pinhan eyledik…( Harabi)

(Sırrı müphem= Gizli sır, Pinhan= Gizlemek, saklamak)

• Ey kör! Bu yer, bu gök, bu yıldızlar, boştur boş!

Bırak onu bunu da gönlünü hoş tut hoş!

Şu durmadan kurulup dağılan evrende,

Bir nefestir alacağın, o da, boştur boş! (Ömer Hayyam)

• Beni candan usandırdı, cefadan yar usanmaz mı?

Felekler yandı ahımdan muradımın şemi yanmaz mı? (Fuzuli)

(Şem=Mum, gönül ışığı) 

• Ölümler erkene alınmış, gezip durmayın,

Maskesiz dolaşmayın, fazla yaklaşmayın,

Nefes alana saldırıyor bu lanet korona,

Yaşam yine de güzel, biraz daha yaşayın…(Mehmet Özata)

• Bende sığar iki cihan ben bu cihana sığmazam,

Gevher-i lâ mekân benem, kevn-ü mekâna sığmazam…(Seyit Nesimi)

(Gevheri la mekân= Mekân üstü cevher, Kevn-ü mekân=varlık)

• Dün gece üstadıma sordum kaç kez, / Bana bu dünyanın sırrını sözle tez,

Cevap verdi üstadım gülerek / Bu sır bilinir, ancak söylenemez…(Mevlana)

• Vardım ileriye döndüm geriye / Ben de şaştım sarındığım deriye,

Kendime rastladım varsam nereye, / Evvel ahir, sonlu, sonsuz benimdir...

(Sefil Selimi)

• Çedikçi Süleyman Çelebi’nin insan ruhunu tarifi:  

Arş-ı âlâdan inip âlemi menhusa geçer / Arz-ı fânide beni Adem’de mahpusa geçer,

Öyle bir nuru hüdadır ki, karar eyleyemez / Eski fânusu kırıp yeni fânusa geçer…

(Âlemi menhus=Uğursuz âlem, Fânus= Ruhun kafesi )

• Sevdim seni mabuduma canan diye sevdim,

Bir ben değil âlem sana hayran diye sevdim…(Cemali)

• Eskidenmiş sabredip murada ermek / Şeyhin kerametini bekleyerek,

Öyle zamanlar yaşamaktayız ki dostum, / Erdemdir bazen sabretmemek…

(Ataol Behramoğlu)

• Kâinatın aynasıyım madem ki, ben bir insanım,

Hakk’ın varlık deryasıyım, madem ki, ben bir insanım,

İnsan Hakk’ta, Hak insanda, arıyorsan bak insana,

Çok marifet vardır insanda, madem ki, ben bir insanım…(Daimi)

• Karacaoğlan der ki, bakın olana / Ömrümün yarısı gitti talana,

Sual eylen bizden evvel gelene, / Kim var imiş, biz burada yoğ iken?

(Karacaoğlan)

• Aşıkınam nasıl ayık kalayım? / Doldur aşk şarabını gönül testime,

Sen İran ol, ben de Şah’ın olayım / Varsın Sultan Selim gelsin üstüme…

(Cemal Sâfi)

• Dün gece bir kadın geçti kabrimin yakınından,

Doya doya seyrettim gün hazinesi bacaklarını, / Gecemi alt üst eden…

Söylesem inanmazsınız, / Kalkıp verecek oldum, düşürünce mendilini,

Öldüğümü unutmuşum… (Cahit Sıtkı Tarancı)