Fransız Kimyacı Lavoisier 51 yaşında iken, mahkeme giyotinle ölüme mahkûm eder. Boynunun vurulmasını beklerken kitap okumaktadır. Cellat, onu giyotine götürmek için yanına geldiğinde Lavoisier, nerede kaldığını unutmamak için kitabın arasına bir “kitap ayracı” koymuştur.

Lavoisier, giyotine giderken Matematikçi arkadaşı Langrange’i yanına çağırır:

“Kafam sepete düştüğünde gözlerime bak. Eğer iki kere göz kırparsam, insanın kafası kesildikten sonra bir süre daha beyin düşünmeye devam etmekte demektir.” der.

Kafası giyotinle kesilir, sepete düşer ve gülerek iki kere göz kırpar.

Matematikçi Langrange diyor ki:

"Lavoisier’in son saniyedeki ispat arayışı, bilimselliğin yüzyıllar sürecek meşalesidir." İnsanları duyduklarına inanmaya değil, düşünmeye davet ediyorum.

*

Okuduğunuz iletiyi iki hafta önce Rahmetli ablamın İzmir’de yaşayan torunu, Hakan Arıkan gönderdi. O günden bugüne kadar, uygun bir yorum yazmaya uğraşıyorum.

Olayın ihtişamı beni benden aldı. Halen kendime gelemedim. Anladım ki, bu olaya yorum getirebilecek marifet bende yok. Yani kültürel birikimim, bu işe yetmiyor.

Olayı biraz irdeledim. Kurgu olduğunu, o hengâmede, göz kırpma ile bir görüntünün fark edilemeyeceğini yazanlar var.

Öyle bile olsa, hem kurguyu yapan, hem de Lavoisier muhteşem.

Lavoisier zaten muhteşem de, kurgu yaptığı iddia edilen muhterem de muhteşem.

Çünkü hak edilmeyen feci bir olayı, hem tarihe adeta kazımış, hem de,"Lavoisier kopuk kellesi ile bilime katkı sağlamıştır!" demek istemiş. Yani bilime katkının önemini vurgulamış.

Bilime katkı çabasından yılmayan, keşif ve icatlarda bulunabilen, bilginlere kavuşmak dileğiyle...

*

Yazımı yayına hazırladığım sırada Orkisan Mermer’in sahibi, değerli iş adamı Kenan Orhon’un vefatını üzüntü ile öğrendim. Kendisine Allah’tan rahmet, ailesine ve sevenlerine başsağlığı ve sabır diliyorum.

En güzel günler sizlerin olsun.