HZ.MUHAMMED’İ CANINIZDAN ÇOK
SEVMEDİKÇE İMAN ETMİŞ OLMAZSINIZ

R.SAV.in doğumunu kutlamanın, Kutlu Doğum Haftası etkinliklerinin amacı genel anlamda, R.SAV.i tanımak, tanıtmak, onun nurlu yolunda yürüyen insanları aydınlatmak, dünyayı onun nuru ile nurlandırarak insanlığın mutluluğunu sağlamaktır.
Birinci olarak; bütün müminlerin R.SAV.i çok iyi bilmeleri ve onu anlamalarıdır. Bu bakımdan yürekten imandan sonra herşeyden çok Resulallah S.AV.i sevmektir. Hatta canımızdan bile çok sevmek iman gereğidir. Çünkü bu ulu Allah’ın cc. bir emridir.
“De ki, ey habibim, siz Allah’ı gerçekten seviyorsanız, bana tabi olunuz, de ki o zaman Allah sizi sever. Allah sizin günahlarınızı bağışlar. Çünkü çok bağışlayıcıdır” buyurdular.
Ebu Hureyre R.A. bildiriyor ki, R.SAV. ; “Nefsimi, canımı, kudretinde bulunduran Allah’a yemin ederim ki, sizlerden biriniz beni anasından babasından ve evladından ve nefsinden daha çok sevmedikçe iman etmiş olmazsınız” buyuruyor. Hz. Ömer R.A. geliyor, “Ya Resullallah canım hariç ben seni şu dünyadaki herşeyimden çok seviyorum” dedi. R.SAV, “Olmadı ya Ömer, olmadı. Nefsinden daha çok beni sevmezsen iman etmiş olmazsın ya Ömer” deyince, “Vemin nefsi ya resulallah”, yani “Canım sana feda olsun ya Nebiyyallah” deyince, “Şimdi oldu Ya Ömer” buyurdular. Çünkü Allah’ın resulü ümmetinin bütün fertlerini kendi canından çok seviyor ve koruyor. Onların ebedi cennette kalması için yaşıyor. Tevbe suresinin son iki ayeti bunu anlatır: “Harisun Aleyküm Bilmüminine Raüfurrahiym” yani, “O Hz. Muhammed SAV. Sizin üzerinize titrer. Sizin ayağınıza bir diken batsa, o diken onun yüreğine batmış gibi ona ızdırap verir. Çünkü o çok acıyıcı ve merhametlidir. Bir ananın evladını sevdiğinin bir milyar misli o ümmetini sever. Bunun için ümmeti de Hz. Muhammed SAV.i öyle sevmek zorundadır.”
Hz. Mevlana da Mesnevi’sinde;
“Menbende-i Kur’anem, eğer candarem
Men Hak-i Reh-i Muhammed Muhtarem
Ger nakl Küned Cüzin kes ez güftarem
Bizarem eza zin sühan bizarem (Farisi)”
“Ben kul köle isem, Kur’an’ın bendesi ve Muhammed muhtarın yolunun toprağı, yani ayağının tozuyum. Eğer biri, benim sözlerimden bundan başka bir şey naklederse, ondan da, naklettiği sözden de bizarem (rahatsız olurum)” demiştir. Yani Muhammed Muhtar, seçilmiş yüce peygambere olan aşkını dillendiriyor.
Yunus Emre de:
“Canım kurban olsun senin yoluna
Adı güzel kendi güzel Muhammed
Gel şefaat eyle mücrim kuluna
Adı güzel kendi güzel Muhammed.

Yedi kat gökleri seyran eyleyen
Orşu kürs üstünde cevlan eyleyen
Miracta ümmetin ihaktan dileyen
Adı güzel kendi güzel Muhammed SAV.”
Müslüman milletlerin hepsi, Arabı, Acemi, yani Arap olanı olmayanı, büyük bir aşkla Allah’ın sevgilisini sevmişler ve seveceklerdir. Çünkü, Hz. Muhammed’i sevmek, müminin kendi imanıdır. Kendini sevmesinin ötesinde bir sevgidir. Dünyada herşey derecelidir. İki birden üstündür. On dokuzdan çoktur. Yani her şey farklıdır. Bu maddeten böyle olduğu gibi, manen de böyledir. Sevgiler de derecelidir. Herşeyin ana kaynağı yüce yaratıcıdır. En yüce sevgi de anadır. En büyük sevgi ve saygı ulu Allah c. Hazretlerine olmalıdır. Sonra R.SAV.e, sonra ebeveyne, ana-baba, evlat, eş us sıralanır. Hiçbirisinin sevgi seviyesi diğerini aşmamalıdır.
SÜRECEK