ÜRETİM ORTAKLIĞI UYGULAMASI:
İşletmelerde grupların özendirilmesi ve başarımın artırılması amaçlı ücret dışı uygulama modellerinden olan üretim ortaklığı ve katkı karşılığı gelir transferi uygulaması bazı iş kollarında uygulanabilir bir işlemdir.
Bu uygulamanın kendine özgü koşulları artı ve eksi yönleri mevcuttur. Üretime ortaklık uygulaması kara veya kazanca bağlı değildir. Özelliklerini şu şekilde sıralamak olasıdır.
• Bu uygulama firma yılsonu veya dönemsel karlılığı ile ilgili değildir
• Tespitler ve uygulamalar sonucu belirlenmiş toplam üretim maliyetinin belirlenen bir % si temel alınır
• (Aynı şekilde tetkikler sonucu belirlenmiş toplam satış hasılatının belirlenmiş bir % si de dikkate alınarak uygulanabilir.)
• Tespit edilen bu % işçiye dağıtım için uygulama konusu edilir.
• Çalışanlar bu belirlenmiş % maliyeti düşürmek veya aşağıya çekmek için daha verimli çalıştıkça bu düşüşün parasal karşılığı o işçilere ek gelir olarak sunulur.
• Buradaki sunulacak paylar genellikle her çalışanın o dönem deki ücret zarfındaki fiili kazancına oranlanarak ödeme yapılır.
• İşletmenin bu eylem sonucu oluşan kar veya zararı bu uygulamayı etkilemez.
• Bu uygulama işçilik maliyetlerini düşürme konusunda kurumsal bir işbirliği gerçekleştirir.
• Kurum ile çalışanlar işbirlikçi bir model çerçevesinde karşılıklı teati ve paylaşımlarla maliyetlerin aşağıya çekilmesi konusunda birlikte çaba sarf ederler.
• Bu uygulama ile çalışanlar işverenlere öneride bulunma cesaret ve azimleri ile kararlılıkları artan oranda başarıma katkı sunabilir,
• Bu durum işletme içi iletişim kanallarını artırır ve kurumsallaşma başarısını etkiler,
• Çalışanların işletmeyi dar bir açıdan değil daha geniş bir açıdan gördükleri için kavrama ve algılama yetenekleri artar.
Ancak bu uygulamanın kullanım alanları sınırlıdır:
• Çünkü uygulanabilmesi için maliyetlerin kolaylıkla hesaplanabildiği istikrar ve üretim koşullarının varlığı gerekir
• Ancak tespit edilen olası maliyetler üzerindeki işletme dışı faktörlerin minimize olduğu koşulların var olduğu sektörler çok azdır,
• Üretim ortaklığı uygulamasının formülü karışık olup uygulaması ve yönetilmesi zordur.
• Düzenlemesi ve çalışma grubunun sosyal örgütlenmesi ve denetimi yeniden yapılanmayı gerektirir.
• İki yönlü iletilişim gerekliliği kadar yöneticilerin eleştiri ve önerilere ne kadar açık olduğu da yöntemin uygulanabilirliğini etkiler.
• Ve son olarak bu uygulama normal işçilik maliyetlerinin standardize edilmesine bağlıdır.
Sonuç olarak farklı bir gelir transferi ve başarım uygulaması olan üretim ortaklığı uygulaması yine işletmenin, çalışanın ve yönetimin birlikte ele alabileceği ve ancak eğitim, kültür ve sisteme dayalı koşulların optimize olduğu koşullarda uygulanabilecek bir yöntemdir.