EKİP TÜRLERİ
Kurumsallaşma yolundaki işletmeler iş yerinin artan ihtiyaçlarını daha hızlı ve akılcı çözümlemek için ekip çalışması yöntemlerini uygularlar.
Buradaki ekip çalışması yapılacak işin ve işlemlerin gerekliliklerine göre farklılık arz eder. Söz konusu farklılıkların sebebi işin örgütlenme biçiminden kaynaklanmaktadır.
Bu amaçla işletmelerde 3 tür ekip den söz etmek mümkündür. Her ekip türü farklı işbirliği ve uyum içeriğine sahiptir.
1. İşlem ekipleri:
Bu ekip türünde lider bulunmakla birlikte aynı kişi zaman zaman bizatihi işin içindedir ve sorumluluk sahibidir. Örneğin bir ameliyat ekibinde cerrah ekibin lideri olmakla birlikte inisiyatifin diğer üyeler arasında gidip gelmesine izin vererek, iç içe geçmiş, karmaşık bir düzenin çeşitli aşamalarını yönetmek ve yönlendirmek durumu ile karşı karşıyadır. Ekipteki her üyenin belli başlı uzmanlık alanları, çeşitli becerileri ve bunları stresli bir ortamda başarma yönelimleri vardır.
Bu tip bir ekip, belki diğer türler arasındaki yönetimi ve başarısı en zor olandır. Diğer ekip üyelerinin sınırlarının ve işlevlerinin bilinmesine dayalı çok sıkı uyum ve işbirliği gerektiren bir yapılanmadır ancak nihayetinde bu ekibin eylemlerinin sonu karmaşık bir başarım ve sonuç odaklı iş tatmini yaratma kabiliyetindedir.
2. Hedef ekipleri:
Bu tip ekip yapılanmasını daha çok satış temsilcilerinin oluşturulduğu iş kollarında görmek mümkündür. Örneğin satış ekipleri, aynı iş yerinde her gün iş dağımtımcıları, organizasyon sorumluları veya koordinatörleri eliyle birlikte iş gören, sıkı temaslar içinde olan küçük gruplardır. Her bir ekibin doldurmak zorunda kaldığı bir kotası vardır. Her ekip bireysel kotalarını doldurmak için çaba gösterirken aynı zamanda ekip kotası içinde mücadele verip emek sarf etmektedir. Bunu da diğer satış temsilcilerinin verilerini ve çabalarını dikkate almadan yaparlar. Temsilciler emeklerini oldukça bağımsız kullanabilmektedir, sorumlulukları için bilgi verirken mesaileri için beyanda bulunmak durumunda kalmadan, satış hedeflerinin gerçekleşmesi için çaba sarf etmeye motive edilmişleridir.
Hedef ekiplerine verilebilecek bir başka örnek bu ekibin biraz daha bütünleşmiş edilmiş hali olan “karmaşık ekipler” örneklemesi olacaktır. Bu tip ekipler daha çok sanayi üretim tesislerindeki teknolojik makine parkurlarında istihdam olunan iş güçleri için söz konusudur. Örneğin bir gömlek hazır giyim üretim tesisindeki dikiş aşamasındaki 10 kişilik yaka takma işlemini düşünelim buradaki ekipte hedef ekibinden farklı olarak karşılıklı bağımlılık çok daha fazladır, bireysel çalışma tek başına yeterli değildir. Eğer bir kişi daha az bir yaka dikerse o günün gömleklerini bitirmek için ekipteki 9 kişi daha fazla yaka dikmek zorunda kalacaktır. Yani birinin elinin bir şekilde yavaş olması diğerlerine fazladan bir emek harcama mükellefiyeti yüklemektedir
Bu durum her iki örnekteki sonuçta belirlenen hedef için oluşturulan ekibin amaç ekibi olmasının sonucudur.
3. Yöntemsel ekipler:
Yukarıda yer alan örneğe devam edelim ve geliştirelim. Fabrikadaki üretim bandında 10 işçi için bir kısmının yaka hazırlama, diğerinin yaka dikme ve bir kısmında birleştirme işlemi yapmasını sağlayacak sistem oluştursak, bu durumda her bir ekip diğerinin işinin bitmesini beklemek bağımlılığı içinde olacaktır.3 numaralı çalışan 5 numaralı çalışanın gömlekleri makinasına teslimini sağlamadan yaka dikimini gerçekleştiremeyecektir. Yavaş çalışanın sepetinde iş bekler ve yığılır. Bu durum daha fazla olarak montaj bantlarında görülmektedir.
“HERKES ELİNDEKİ İŞİ BELİRLENEN ZAMAN ÇİZELGESİ İÇİNDE BİTİRMEK ZORUNDADIR.”
Sonuç olarak ekip oluşturmak ekibin iş yükünü doğru planlamakla başlar eğer kartlar baştan doğru dağıtılmazsa çalışanlar işlerini en yavaş yapan ekip üyesine göre hız tayin ederek yavaşlatabilir. Nihayetinde iş tamamlanır kota dolar ancak sonuç rantabl değildir.