I

Şeylerin etki-tepki sürecinde her şeyle ilişkisi, zamanın örgüsüne desenler çizerken, somut, düş kurgulu bir gerçeklik selamlar hayatı. Üretilen metinlerin gelecekten el alarak vakti kurgulaması ters akıntı gibi görünse de düş-düşün salınımının ta kendisidir. Düş kurmak ki ah gelecekten el almak değilse nedir?

Sanatın doğadan, kâinattan elbette el alırken üretim gücü eşitlerin eşitsizliği olacaktır. Sözcüklerin sözcüklerle, renklerin renklerle, ışığın gölgelerle ilişkisinde oluşması gereken kurgunun belirlediği miktar-ı kâfidir. Ne bir eksik ne bir fazla. Eksik-fazla terazisindeki denge ise sanatçının bakış-görüş açısıyla oluşacak söyleminde saklıdır.

II

Şeylerin yüzündeki peçeyi, gündelik dildeki anlam, açıp da onları görünür kılmak gösteren-gösterilen ilişkisidir sanatın. Şeylerin yüzündeki örümcek ağlarına takılıp kalmamak ise imgelerin gücüyle aşılacaktır şüphesiz. Eksilen değil de eksilten şeylerdir imgeleri görünür kılan.

III

Akletmek ve hissetmek (duyumsamak) tek merkezde (insan) var olan iki algı boyutudur. Bu iki boyut, şüphesiz karşılıklı etkileşim hâlindedir. İşte bu sarmalda insan “kendisinin hiç de ayrıcalıklı bir yeri olmadığının bilincine varınca, görevinin ne denli saygın olduğunu anlayacaktır. Çünkü insan varlık tarafından varlığın hakikatini açığa çıkarmaya ve korumaya çağırılmıştır.”

Bu bağlamda işte, sözcüklerden imgeler oluşturan şair, kendini biteviye yenileyebilen açılarla okurun algısını genişletecektir. Bu genişleme / genleşme, kâinattaki genişlemeyle örtüştükçe varlığın ve hiçliğin yazıdaki izdüşümü daha bir görünür hâle gelecektir.

IV

Her metin, anlatılan olmanın ötesinde anlatılmayan sözleriyle genişletir yatağını. Ol sebepten işte okuyan yazandan ariftir diyorum bazı denemelerimde.

Kurgulanan metnin satır aralarını okurken metnin beden dili de çözülmüş olacaktır.

V

Düş gözüyle harflerin

Örtüşmeye görsün gönül gözü

Yazıda kır çiçekleridir

Renkleri kâinatın

Suya yazmıştık ki dilleri

Siler süpürür onları rüzgâr

Dedi, yüzünü seçemediğim gölge

Tam da yazarken bunları

Geceyle alacasında şafağın

Harf sesli buluttu

Kuşlara söyleten ışığı

Kâinat bir vakitte