İnsanlar bir avuç toprak almak için, toprak da insanları almak için uğraşıyor.
İnsanlarda, toprak da doymuyor...
Bir doyumsuzluk var. Bir avuç toprak ile doymayanlar, doymak nedir bilmiyor.
Dünyada her şeyin fabrikası var.
Toprak, hava ve suyun fabrikası yok.!
Günümüzde ilk sırada para yer alıyor.
Kimileri üst üste koymaya çalışıyor. Giderken daha fazla götürmek için !
Yeni çıkan kefenler cep donanımlı...
Dolar, Euro, Riyal, altın için ayrı ayrı hazırlanmış.
Toprak aldığını vermiyor.
Kimileri de karnını doyurmanın peşinde...
Ocak-Şubat-Mart aylarını arar olduk. Bugünleri de Eylül-Ekim-Kasım aylarında daha da çok arayacağız.
İnsanların dayanma gücü kalmadı. Hep söylenir ya;
"Market kasalarında, benzin istasyonlarında insanlar kuyrukta. Demek ki, herkesin durumu iyi."
Bu kuyruklar kimseleri aldatmasın. Düşüncelerinizi değiştirmesin.
Hastanelerde de kuyruklar var.!
İmkânı olmayanlar kendi bulunduğu şehirlerdeki hastanelerde, imkânı olanlar da büyükşehirlerdeki hastanelerde şifa arıyor.
Hastanelere gittiklerinde araçlarını zorunlu olarak kullanıyor. Son 4 günde 3 kez gelen ve 25 TL olan benzin zamları karşısında kim araçları ile keyfi hastanelere gider.?
İnsanlar günlük gelen zamlar karşısında ertesi gün gelecek zamlardan etkilenmemek için yani cebinden daha fazla para çıkmaması için marketlerde, benzin istasyonlarında, kuyruklara giriyor.
Peşin para ile mi alış/veriş yapıyorlar.?
Tabi ki de hayır.
Hiç olmazsa bir gün sonrası gelecek zamlar karşısında erimemek için kredi kartı ile ödeme yapıyor. Kart ödeme günü gelene kadar aldıklarına peş peşe zam geliyor.
Kurban Bayramı'nda büyükbaş hayvanlar en fazla yedi hisse olarak satın alınır.
Bugün bir karpuz dilim/dilim satılır durumda. Kurban pay hesabı durumu gibi...
İnsanlar karpuza paya girer hale geldi.
Bugün bir karpuzu kimse alamıyor. Bir dilim karpuz alırken bile kırk defa düşünüyor ise, Kurban Bayramı'nı düşünemiyor durumda.
*
Şeker için ithalatın önü açıldı. Şekeri bugünkü fiyatlardan daha pahalıya alacağımızı ifade etmek isterim.
Önceki köşe yazımda Çorum Şeker Fabrikası ile ilgili özellikle fire konusunu ayrıntılı olarak yazmıştım.
Madem şekerde ithalatın önü açıldı ise Şeker Fabrikaları neden satıldı.?
Satmasaydınız üreticiler pancar ekimine devam etseydi. Üreticiden tüketiciye kadar kaç kişi ekmek yiyecekti. Çiftçi, tarlada çalışan gündelikçi, nakliyatçı, petrol istasyonları, toptancı, marketler...
Kaç kişiye ekmek kapısı olacaktı.
Üreticilere üretim kapısını kapatmasaydınız.
*
Karpuz, un, et, yağ, süt ve süt ürünleri, çay, şeker gibi saymakla bitmeyen gıda maddelerine, temizlik malzemelerine gelen günlük zamlar karşısında çaresizlik içinde bulunan toplumun Halk Ekmek büfeleri önlerinde sabah erken saatlerde oluşturduğu kuyruklar herkesin durumunun iyi olduğunun göstergesi mi acaba.?
