“Sonbahar geldi efendimiz, ne güzeldir şimdi orman, sarılar kırmızıya dönüyordur dağlarda…

“Dağlara gidelim olric!

“Lütfen bunu bir daha söylemeyin efendimiz… Tele kulak duyar maazallah, zindanlarda çürürsünüz…

“O zaman susalım olric!

“Susalım efendimiz!

“Bu gece bir rüya gördüm olric!

“Hayırdır efendimiz?

“Gençler iniyordu dağlardan, silahları yoktu ellerinde… Munzur çayının kenarında onları karşılıyordu silahsız askerler ve analar yemek pişiriyordu devasa kazanlarda,  ağıtların yerini almıştı türküler… Sonra anaların zılgıtları yankılandı dağlarda, dağdan inenlerle halaya durdu askerler…

“Sakıncalı düşler görüyorsunuz bugünlerde efendimiz!

“Barışı düşlemek sakıncalı mıdır olric?

“Barış demeyin efendimiz, savaş tanrıları duyarsa biteriz…

“O zaman susalım olric!

“ Susalım efendimiz!

“Demokrasi için meydanlara çıkacakmış insanlar, duydunuz mu efendimiz?

“Söyleyin gazete ve televizyon yönetmenlerime tüm ülkeye duyursunlar olric!

“Ama maliye müfettişleri, denetim, sansür, cezalar ve baskılar efendimiz…

“Haklısın, o zaman susalım olric!

“Hakkımızda en hayırlısı susmak, susalım efendimiz!

“Her gün ortalama beş kadın katlediliyormuş ülkede, duydun mu olric?

“Elbette duydum, duymayan mı kaldı efendimiz!

“Bir şeyler yapalım, haklarını öğretelim onlara, baskılara boyun eğmemeyi, seslerini yükseltmeyi ve direnmeyi despot kocalarına…

“Zaten boyun eğmeyenler ve seslerini yükseltenler katlediliyormuş efendimiz!

“O zaman daha fazla ölümlere sebep olmadan susalım olric!

“Susalım efendimiz!

“Bir şeyler yapalım diyorum olric! Sokaklar işsizlerle doluymuş, sefalet ücretine talim ediyormuş çalışanlar, hayatları bankalara, kredi şirketlerine ipotekliymiş insanların ve devletlerin…

“Ama onlarmış en büyük destekçileri efendimiz, dünyayı ve yaşamlarını bu hale getirenlerin!

“Susmak onur kırıcı değil mi olric? Bu utanç yakışır mı bizlere?

“Rahatınız mı batıyor efendimiz, esareti mi özlediniz yoksa?

“Haklısın olric, hem de çok haklı!

“İşimize, gücümüze, kârımıza bakalım efendimiz! Sular bulanıkken ve balıklar göremezken ağlarımızı, kayığımızı dolduralım biz!

“İşte seni bu yüzden seviyorum olric! Başkalarının acılarını ve sefaletlerini umursamadan yaşamayı öğrettiğin için bana...

“O zaman susalım efendimiz! Hayat susunca güzel…

“Susalım olric…

Olric; büyük usta Oğuz ATAY’ ın “ Tutunamayanlar”  kitabında konuştuğu ( iç sesi) hayali kahramanı… Bugün de bana ilham verdi ve bu yazıyı yazmamı sağladı…

Saygılar büyük usta! Kabrin aydınlık olsun…