Çekemeyenlerden birisi; Mevlana’ya:" Sen ne biçim Müslümansın, dinin de bir izzeti şerefi var. Müslümana gel,Yahudi'ye gel,Mecusi'ye gel, tövbeni bozsan yine gel...Olur mu öyle şey?..." mealinde uzunca bir mektup yazmış. Mevlana mektubu sabırla okumuş ve arkasına şu cümleyi yazarak sahibine geri göndermiş: "SEN DE GEL"
Dedim: artık bilgiden yana eksiğim yok,
Şu dünyanın sırrına ermişim az, çok,
Derken aklım geldi başıma, bir de baktım,
Ömrüm gelip geçmiş, hiçbir şey bildiğim yok…
(Ömer Hayyam)
''Ya sırtımıza alıp taşıyoruz, Ya ayağımızın altına alıp basıyoruz,
Öğrenemedik bir türlü yan yana yürümeyi.'' (Ömer Hayyam)
Ezelden gelir ebede giderim,
Bir garip yolcuyum kime ne derim?
Zaman ötesine geçer dururum,
Akılımı başımda zor zaptederim…(Mehmet Özata)
Bilmem ki, karşılaşsak bile hatırlayabilecek miyiz birbirimizi yeniden?
İkimiz de artık bir başkasıyken.(Murathan Mungan)
-Paydos..''--diyecek bize bir gün tabiat anamız,--
``Gülmek, ağlamak bitti çocuğum...''
Ve tekrar uçsuz bucaksız başlayacak:
görmeyen, konuşmayan, düşünmeyen hayat...
(Nazım Hikmet)
"Hayatı anlamak istiyorsanız bunun iki yolu vardır;
Uzun olanı kitaplardan, kısası sevgiden geçer!!"
Gök kubbe altında yerin üstünde
Ne var ne yok canlı cansız benimdir
Yokluğa ulaştım varın üstünde
Onun için dinli, dinsiz benimdir…(Sefil Selimi)
Hiç kimseye güvenmiyorum diyen insana da güvenmeyiniz. (Hz. Muhammet)
Daha Allah ile cihan yok iken,
Biz ânı var edip, ilan eyledik,
Hakk’a lâyık hiçbir mekân yok iken,
Hanemize aldık mihman eyledik…( Harâbi)
Bir şulesi var ki, şem-i canın, / Fânusuna sığmaz âsumanın…(Şeyh Gâlip)
Bizleri yarattın anladık seni,
Yerlerde göklerde aradık seni,
“Allah’ın evi gönüldür “dediler,
Gönüller yaparak yaşadık seni…(Mehmet Özata)
Başarının babası çocuktur. (Alman atasözü)
Ger, aslımı sorarsan ben bir niyazım,
Basir ilmi denen yerden gelirim,
Bir kâtre idim, şimdi han oldum,
Arştaki kandilden, nurdan gelirim…(Seyit Nesimi)