Kütüphanemdeki kitapları karıştırırken hemşerimiz Feride Aytekin’in, ‘Güneşi Avucuma Koy’ kitabı elime geldi.
Feride Aytekin bizimle kıyaslandığında bizden çok genç. 1956 Sungurlu doğumlu. Kitabın adına bakınca, ‘avucuna koysan insanı yakar hanım kızım’ diyesi geliyor insanın.
Kitabı açıp incelediğimde ben bu kitabı 2011 yılında okumuşum ve kitabın arka kapağına bazı notlar almışım. Ben bunu okumuş olduğum bütün kitaplarda yapıyorum. Aradan zaman geçip tekrar baktığım zaman da bu notlar sayesinde kitabı tekrar okumuş gibi oluyorum.
Hemşerimiz Feride Aytekin’ in kitabıyla ilgili almış olduğum notlar:
-Ben ayakkabılarım yok diye üzülüyordum ama karşımdaki çocuğun ayakları yoktu.
-Hayat bir aynadır ona nasıl bakarsan kendini öyle görürsün.
-Anası olmayanın babası olmaz derler.
-Biz de kızı delikanlıya değil aileye verirler.
-İnsanı insan yapan yüreğidir.
-Bazen bir bakış, güzel bir söz, tatlı bir gülümseme nelere kadirdir.
-Bizi hayattan şikâyete sevk eden şey karşılaştığımız zorlukların büyüklüğü değil gücümüzün azlığıdır. Corneille
-Taşı delen suyun gücü değil damlaların sürekliliğidir.
-Yaralı Ceylan yırtıcı olur.
-Kafanın içi güzel olsun dışını bir peruk ile plastik cerrahi ile kurtarıyorsun.
-Yiğitler ayakta ölür.
-Alım al olsun bir günlük olsun.
Kitaptan aldığım bazı notlar böyleymiş. Tekrar açıp bakınca yeniden okumuş gibi oldum.
Saygı ve sevgilerimle.