Bazı meselelerin kesinlikle tartışmaya bile açık olmaması gerektiğinin altının çizildiği açıklamada, “Bunlardan biri ve en önemlisi tecavüzdür. Çocuk ya da yetişkine tecavüzün herhangi bir açıklaması herhangi hafifletici sebebi, âmâsı, fakatı olmaz, olamaz. Açık ve aleni olarak hiç kimse tecavüzü, tacizi savunmaz, savunamaz. Bir çocuğun istismar edilmesini makul, mazur gören bir insana ya da kuruma kimse makul bakmaz, bakamaz. Hiç kimse tecavüzün bir suç olmadığını söylemez, söyleyemez. Adana’da bir çocuğun istismar edildiğinin ortaya çıkmasından bu yana yine yüzlerce yorum yapıldı, yapılıyor. #çocuksusarsensusma hasthagi ile binlerce yorum yapıldı. Çocuk susmaz, susturulur, onlara susmamayı öğretin. Şu anda siz bu satırları okuyorken bu ülkenin herhangi bir yerinde birden fazla çocuk istismara uğruyor olabilir. Hafta sonu Ankara’dan gelen kan dondurucu haber ile bir kez daha yıkıldık. Evet, küçük Eylül” denildi.
CHP Çorum İl Gençlik Kolları tarafından yapılan açıklamanın devamında şu görüşlere yer verildi:
“İstismara uğrayan her çocukta bizim bir parmağımız var. Biz dokunmamış, biz aklımızdan geçirmemiş olsak bile. Çocuk neden susar?
Kendine iyi bir şey yapılmadığını, hatta canının çok ama çok acıdığını bilen yaşayan çocuk neden susuyor? Çünkü biz yeterince ses çıkarmıyoruz. O çocuğa susmayı biz öğretiyoruz da ondan susuyor.
Erkek çocukların cinsel organını konu komşu tüm akrabalarınıza “göster bakalım” diye coşkuyla göstertmeye çalıştığınız için susar mesela. 15 yaşında istismara uğrayan çocuğa mahkemeler “rızası var” dediği için susar. Siz görmezden geldiğiniz için susar. Tacizci tehdit ettiği için susar. Sizin onu koruyamayacağınızı düşündüğünüz için susar. Siz sürekli “ayıp” , “günah” kelimeleri ile onu eğitmeye çalıştığınız için susar. Kız çocuğuna “eteğini kapat” diye bağırdığınız için susar. Siz “elaleme rezil olmayalım” dediğiniz için susar.
Çocuk istismarı akli dengesi bozuk biri ya da birileri tarafından gerçekleştirilen bir şey değildir. Çocuk istismarı münferit değildir. Çocuk istismarı az değildir.
Mesele sadece çocuğu olanların meselesi değildir. Bu yüzden anne babalar çocuklarına susmamayı öğretebildiğinde bu sorun çözülmeyecek. El kadar çocuğun üzerine sorumluluk yüklemek yerine bir kendimize, ne yaptığımıza, ne söylediğimize bakalım. Çocuklara o iğrençlikle dokunmuyor olabilirsiniz, çocuk istismarı size korkunç geliyor olabilir ama asıl sınav böyle bir olayı duyduğunuzda, şahit olduğunuzda ne yaptığınız, nasıl davrandığınızla ilgilidir. Haberini yaptın mı? Haberinin yapılmasını sağladın mı? Davasını takip ettin mi? İstismarla yargılanan komşuna davranışın ne oldu? Çocuğu istismara uğrayan insanların ne kadar yanında oldun? Bu ve daha sorulacak onlarca soru. Çocuk susmasın ama önce siz susmayın.” (Haber Merkezi)
