Bana yaklaşarak, “Oğlum, ben Çorum’a gideceğim. Çorum neresi?” diye soruyor…
Belli ki aklı başında değil… Önce adını soruyorum.
“Kadir Özuğurel” diye yanıtlıyor. Telaffuz etmesi ilk etapta pek de kolay olmayan soy ismini “teklemeden” söylemesi dikkatimi çekiyor. 97 yaşında olduğunu da herhangi bir “tereddüt” yaşamadan söyleyiveriyor.
“Ben Ankara’dan geldim. Çorum neresi? Bana iki Çorum var, dediler.” şeklindeki ifadeleri “hasta” olduğu fikrimi pekiştiriyor.
“Amca ilerde bir karakol var, seni oraya götüreyim, onlar senin evini bulmana yardımcı olur.” diyorum. İtiraz etmiyor…
Bahçelievler Polis Merkezi’ne ulaştığımızda polis memurlarının Kadir Amca’yla daha önce defalarca karşılaştıklarını öğreniyorum:
“Bu amca her gün kayboluyor. Hemen hemen her gün de yolu buraya düşüyor. Evi biraz ilerde… Biz kendisini bırakırız.” diyorlar.
Bir de uyarıda bulunmayı ihmal etmiyorlar:
“Olumsuz sonuçlarla karşılaşmamak için Alzheimer hastalarını daha sıkı gözetim altında tutmak gerek. Bu şekilde hastası olan yurttaşlarımız lütfen daha duyarlı olsun.”




(Recep SERBES) 
Editör: TE Bilisim