Oğul asker, torun küçük.

Elde işe yarar bir gelin var.     

Onun da yaptıklarını beğenmiyor.

 

Ama bahçenin ekilmesi gerek.

Yer yamaç, karık yapmayı da becerememiş.

Rastgele ekmiş elindeki tohumları;

Çok bilmiş kaynana.

 

İşine karıştırmasa da, bir kap yemek getirmiş gelin.

Yüzünde tatlı bir gülümseme,

“Yemek getirdim anne.” demiş

 

Daha tadına bile bakmadığı yemeğin

iyi olmadığı kanaatine varan kaynana,

“Getir bakalım.” deyince, yürümüş gelin;

bahçenin öbür yanına doğru.

 

Aman Allah’ım!

Kaynana feryatta…

 

“Kız oraya basma; soğan ektim.”

Kaldırmış ayağını, yan tarafa basmış ki,

feryat devam ediyor.

 

“Kız oraya basma; sarımsak ektim.”

Son bir hamle ile,

kenara çekilmek istemiş zavallı gelin ama…

 

“Ocağın yansın geliiin! Oraya patates ektim, basma!”

demesin mi?

 

Nereye bassa azar işiten gelin,

neresinde ne ekili olduğu belli olmayan bahçede

başlamış tepinmeye.

 

Efendim,

 

Ülkemizde gazeteci olmak,

huysuz kaynanaya gelin olmaktan daha zor.

 

Daha “yolsuzluk” demeden azarı yersiniz.

“Oraya basma!”

Neden?

Altında sarımsak ekili, kokusu çıkar.

 

“Yoksulluk” diyecek olsanız.

“Oraya da basma!”

Neden?

Orada da soğan ekili.

Kuru soğana muhtaçların sayısının arttığı çıkar ortaya.

 

“Ekonomi”

"Onun adını bile anma sakın."

Neden?

Altında patates ekili.

Ekonomimin patates gibi şekilsizliği çıkar ortaya.

Sakın haaaa!

Bu kadar  yılda oyulan çukurlar hemencecik dolar mı?

 

Tamam.

Havadan sudan bahsedelim.

Artık buna da bir şey demezsiniz herhalde.

 

“Sen ne demek istiyorsun hain geliiin!”

“Saçını başını yolarım senin!” Dağıtılan avanta kömür havayı kirletti mi diyorsun yoksa

Kapat çeneni.

Pardon,

Kapat gazeteni.

Kapaaaat!

Her Gününüz Güzel Olsun