PEYGAMBERLERİN ORTAK MESAJLARI:
İMAN, İYİLİK, HAK VE HELAL KAZANÇ

2.Bilinenlerin ışığında bilinmeyen –gayp alemine- meleklere inanmak, kitaplarına inanmak, peygamberlerine, kadere, hayır ve şerrin Allah’tan olduğuna, ahiret gününe, öldükten sonra dirilmeye, hesap ve kitaba inanmak ortak esastır.
3.Allah’ın ve peygamberlerin buyruklarına inanmak.
4.Allah’a ibadet, ubüdiyyet esastır.
5.Herkese iyilik etmek, kimseye kötülük etmemek, bütün insanlığın mutluluğu için çalışmak.
6.Doğruluktan asla ayrılmamak, yalanı yılan kadar zehirli iş kabul etmek, zulümden, haksızlıktan, başkasına eziyet etmekten kaçınmak.
7.Helal kazanç için çalışmak, fazilet sahibi olmak.
8.Nikaha dayalı mutlu aile yuvası kurmak, nikahsız yaşamamak.
9.Her sahada iyiliği hakim kılmak, kötülüğü ortadan kaldırıcı tedbirleri almak.
10.Hak, hukuk, vatan, millet, dinü devlet uğruna mücadele etmek.
11.İnsanların dünya ahiret mutluluğunu amaçlayan dinin kainata hakim olmasını sağlamak. Yani Allah’ın emrini tutup neyhinden kaçmak. Peygamberlerin tavsiyelerine uymak. Bunlar ve benzeri hususlar Kur’an’ın mevcut amir hükümleridirler. Ahlaki kurallardır.
Ne yazık ki, Kur’an’ın dışındaki bütün kitaplar dinlerin esasları, takdir ve tahrif edilmiş yani değiştirilmiş, inanç ve ahlak esaslarına hileler girmiştir. Ama Kur’an bu sözden beridir. Onun bir noktası bile değişmemiş ve değiştirilmemiştir.
Tevrat’a akıl almaz saçmalar sokulmuş, peygambere zina edecek kadar sapıklıklar doldurulmuştur. Hıristiyanlıkta Allah’ın birliği üçe bölünmüş, Hz. İsa’ya Allah’lık vasfı verilmiş, insan-Allah-ruh gibi üçlü bir Allah uydurulmuştur. İşte bu ve bunun gibi sapıklıkları yok eden yüce İslam dini ve onun yüce peygamberi Hz. Muhammed SAV. gönderilmiştir.
İslam’ın bu saçmalıklar ile en ufak bir ilgisi yoktur. Akıl-mantık-sosyal gerçekliğe aykırı hükümlere İslam yer vermez. İnsanların tümünü kucaklayan, insanlığın saadetini amaçlayan hükümler içerir Kur’an.
Netice; bütün peygamberlerin dini İslam’dır. Hepsinin dini birdir. Bir önceki dinin esaslarını insanlar kendi arzularına göre değiştirmeleri sonucu, dinler asliyetini kaybetmesi sonucu, yine aslı esasları hakim kılmak için yeni bir din ve peygamber gönderilmiştir. Hz. Peygamber Muhamed SAV. Son peygamberdir hükmü kıyamete kadar geçerlidir.
Dinler, (semavi dinler) asılda inanç hususunda aynı oldukları halde, teferruatla ibadet ahlak ve muamelatla farklı olabilmektedirler. Yani özelikle Yahudilikte, Hıristiyanlıkta ve Müslümanlıkta inanç esasları değişmediği halde teferruatta farklılıklar bulunmaktadır. Her dinin şeriat-hukuk esasları farklı olabilmektedir. Buna dinlerin teferruatında farklılık denir.
Allah tarafından gönderilen 100 binden fazla (124 bin) peygamberlerin, bize bildirilenleri Kur’an’da 28 peygamberdir. Bunların 5’i ulülazim, en büyük peygamberdir. Bu beşin de başı, en büyüğü Hz. Muhammed SAV. Efendimizdir. Bunlar da Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Musa, Hz. İsa ve Hz. Muhammed SAV.dirler.
Bunlara yücelik kazandıran özellikler vardır. Bir kere bunlar kendilerine müstakil kitap gönderilenlerdir. Ayrıca sıfatlarında üstünlükler vardır. Hz. Nuh 950 sene (ayetle sabittir) dini tebliğ eyliyor, usanmıyor. Her türlü işkencelere maruz kalıyor. Ama yılmıyor. Sabırla mücadelesini sürdürüyor. Kendisine çok az insan (500 kadar) iman etmiş. Gerisi milyonlarca insan tufanda boğularak helak olmuştur. Bunlara Hz. Nuh’un hanımı ve oğlu da dahildir. Hz. İbrahim Nemrut veya Nümrud denilen ve kendilerini ilah kabul eden Babil krallarının zulmü ile mücadele etmiş, ateşe atılmış, yılmamış, ömründe tek başına yalnız misafirsiz yemek yememiş, cömertlerin piri olmuş, halim (en yumuşak huylu insan) özelliği olan bir resuldür.
SÜRECEK