Öğretmenevleri de “Öğretmenler Günü” gibi bir 12 Eylül projesi idi.
1981’den itibaren 24 Kasım’ın “Öğretmenler Günü” olarak kabul edilmesiyle hızla bir “Öğretmenevi” projesi gündeme alınmıştı.
-Amacı, öğretmen kitlesini kontrol etmekti.
-Amacı, toplumsal konulardan uzak tutmaktı.
Çünkü kamu çalışanları içinde en kalabalık ve en geniş dağılımlı, halkla teması en yoğun olan ve de en örgütlü kamu emekçisi kesimi öğretmen camiası idi.
Ama yine de öğretmenevleri, gelişen süreç içinde otel, lokanta, lokal, kuaför ve diğer hizmetler gibi “sosyal hizmet” sunan bir kuruma dönüştü. Öğretmen ve de ailesinin, ilk kez kendine ait bir yer olarak sığındığı mekân oldu.
***
Çorum Öğretmenevi’nin temeli 1983'te atıldı. 1987'de hizmete girdi.
Ama her nedense bazı hizmetleri sunmaktan hep uzak kaldı. Düzenli bir oturma, dinlenme, okuma salonu organize edilmedi.
Açılışından sonra uzun bir süre kot pantolon kavgası yaşanmıştı. Bugün de yine hizmet anlayışında bir sorun yaşanmakta.
-2015’te tadilat yapıldı.
-2016’da yeniden faaliyete geçti.
İşte o günden itibaren Çorum Öğretmenevi, öğretmene uzak duran bir mekân oldu.
***
Oysaki öğretmenevlerinin farklı fonksiyonları da vardı.
-Geçmişte yan yana gelemeyen öğretmenlerin, sunulan lokalize ve diğer hizmetlerle bir araya gelebildiği…
-Sağcı-solcu, Alevi-Sünni, yani tüm farklı kimlikli öğretmenlerin bir araya gelebildiği…
Yani sosyal ilişkilerin geliştiği ve kaynaşmanın yaşandığı bir hizmeti de yerine getirmekte idi öğretmenevleri.
Özellikle de Çorum'da yaşanmış, 12 Eylül darbesinin kilometre taşı yapılmış büyük bir acıdan sonra, öğretmenevinin bu işlevi daha da bir önemli idi. ***
Ama öğretmenevini yönetenler, Çorum'daki bu hassasiyeti okuyamadılar.
-Işık görmeyen, çamaşırhanenin, bulaşıkhanenin ve tuvalet kokusunun yayıldığı havasız bir yeri öğretmene uygun gördüler.
-Aslında kendileri de bir öğretmen olduğu halde kalorifer dairesinden bozma, hava almayan, böyle izbe bir mekânı öğretmene uygun görmekten rahatsızlık duymadılar.
-Öğretmenlerin bu konuda gösterdikleri yapıcı tepkileri ise hiç önemsemediler.
Adeta öğretmeni, öğretmenevinden dışlar oldular.
Oysaki öğretmenevinin yapımında, Çorum öğretmenlerinin büyük maddi katkısı olmuştu. Hem de her ay maaşlarından kesinti yapılarak...
***
Özellikle bilmeliyiz ki:
Öğretmenevi, yalnız bir kahvehane değildir; yalnız bir çayevi değildir; yalnız bir oyun salonu da değildir. Ve de yalnız bir lokanta ve otel de değildir.
Dinlenmenin, söyleşmenin, okumanın, ailece oturabilmenin, karşılıklı kültürel etkileşmenin ve her türlü sosyal hizmetlerin sunulması gereken bir mekândır. Ve de Çorum öğretmenevi, bu hizmetleri sunmaya fiziken de yeterlidir.
Elbette öncelik iki tane düğün salonu değildir. Hatta öncelik hiç değildir.
Daha da önceliklisi:
Öğretmenevi yöneticileri, öğretmen olduğunu unutmamalıdır.
-Milli Eğitim Müdürü, öğretmen olduğunu unutmamalıdır.
-Öğretmenevinin, birkaç yöneticinin şahsi mülkü olarak değil, öğretmene hizmet etmek için yapıldığı unutulmamalıdır.
Özellikle de Çorum Öğretmenevi'nin:
-Geçmişte çok acı olaylar yaşamış bir ilde, hoşgörü ve dayanışma ruhunu canlandırması gerektiği, önemli bir işlevinin de bu olması gerektiği asla unutulmamalıdır.
***
Ne yapılmalı?
Yazıldı, çizildi, sözlü olarak da ilgili yerlere iletildi, ama öğretmenevinin dinlenme ya da lokal sorunu bugüne kadar çözülmedi.
Bu nedenle bu konuda yazdığım, 22 Mart 2017 ve 24 Kasım 2017 tarihli yazılarımda belirttiğim hassasiyetleri, özellikle bir kez daha hatırlatmak istedim.
Bugün yeni bir öğretim yılının ilk günleridir.
Bugünden itibaren 18 milyon öğrencisiyle, 1 milyonu aşkın öğretmeniyle yeni bir öğretim yılı başlamaktadır.
İşte bugün yeni bir öğretim yılına girilirken, Çorum Öğretmenevi’nin dinlenme salonu ya da lokal sorunu da çözülür olmalıdır.
Ve de Çorum öğretmenleri, öğretmeni aşağılayan o izbe salondan çıkarılmalıdır.
